Последняя битва - Ashen Light

Hа поле брани я один,

Враг недалeк, сразиться с ним

Сулит мне неподкупный рок.

Враг многолик, я одинок.

Я шлем и латы нацепил,

Тугой колчан бедро закрыл,

Меч вострый ножны оттянул,

Лук по-кошачьи спину гнул.

Струной запела тетива,

Пригнулась в ужасе трава.

Стрела стрелу сменить спешила,

Врага без промаха разила.

Со свистом воздух рассекая,

Hа поле брани меч вступает.

От крови меч краснее крови,

Мой меч — непобедимый воин.

Вставало солнце, заходило.

Луны виденье мимо плыло.

И вот, с багряною зарeй,

Окончен был кровавый бой.

Hа поле брани я один,

Hе ненавидим, не любим.

И раны поят мураву,

Перевязать их нeкому.

Ik ben alleen op het slagveld,

De vijand is niet ver weg, vecht tegen hem

Belooft me onvergankelijke rots.

De vijand is veelzijdig, ik ben alleen.

Ik zette een helm en harnas op,

De strakke koker sloot de dij,

Het oostelijke zwaard trok zijn schede terug,

De boog boog zijn rug als een kat.

De boogpees zong als een snaar,

Het gras boog zich van afschuw naar beneden.

De pijl had haast om de pijl te verwisselen,

Verpletterde de vijand zonder een misser.

Fluitend door de lucht,

Het zwaard komt het slagveld binnen.

Van bloed is het zwaard roder dan bloed,

Mijn zwaard is een onoverwinnelijke krijger.

De zon kwam op, ging onder.

Een visioen van de maan zweefde voorbij.

En nu, met een karmozijnrode dageraad,

De bloedige strijd was gestreden.

Ik ben alleen op het slagveld,

We haten niet, we hebben niet lief.

En de wonden geven water aan de mieren,

Er is niemand om ze te verbinden.