The Toll It Takes - As I Lay Dying

There’s a sentence they gave me

Then one that remains unchanging

Like skin that’s burnt by frost, it’ll peel if I pull away

It hurts to hold or let go as I’m trying to sustain

Like feeling hunger pangs and eating bone to stay alive

It tears me apart inside‚ but it seems like the better way to get by

Like a broken hourglass‚ they fell

Cutting sand through my fingers down the deepest well

I know the toll it takes‚ but I won’t let you go

The past I can’t replace is all that you’ll ever know

There is no turning back, I can’t fix what I broke

The past I can’t replace is all that you’ll ever know

You’re a part of me that I may never be able to repair

Like a lung that’s collapsed, I’ll always know that you’re still there

Always surrounding my heart even if it rejects air

I know the toll it takes‚ but I won’t let you go

The past I can’t replace is all that you’ll ever know

There is no turning back, I can’t fix what I broke

The past I can’t replace is all that you’ll ever know

The true sentence I still face is one I brought upon myself

Lost in a dark cell

They said it’s easiest just to numb yourself and let go

But these open wounds will forever feel fresh

And I refuse to let them close yet

I know the toll it takes, but I won’t let you go

The past I can’t replace is all that you’ll ever know

There is no turning back‚ I can’t fix what I broke

The past I can’t replace is all that you’ll ever know

I know the toll it takes, but I won’t let you go

Er is een zin die ze me gaven

Dan een die onveranderlijk blijft

Net als een huid die is verbrand door de vorst, zal hij afbladderen als ik hem wegtrek

Het doet pijn om vast te houden of los te laten terwijl ik probeer vol te houden

Zoals hongergevoelens voelen en botten eten om in leven te blijven

Het scheurt me van binnen uit elkaar, maar het lijkt de betere manier om rond te komen

Als een gebroken zandloper vielen ze

Zand door mijn vingers snijden in de diepste put

Ik ken de tol die het eist, maar ik laat je niet gaan

Het verleden dat ik niet kan vervangen, is alles wat je ooit zult weten

Er is geen weg terug, ik kan niet repareren wat ik heb gebroken

Het verleden dat ik niet kan vervangen, is alles wat je ooit zult weten

Je bent een deel van mij dat ik misschien nooit zal kunnen repareren

Als een ingeklapte long, zal ik altijd weten dat je er nog bent

Altijd mijn hart omringend, zelfs als het lucht afwijst

Ik ken de tol die het eist, maar ik laat je niet gaan

Het verleden dat ik niet kan vervangen, is alles wat je ooit zult weten

Er is geen weg terug, ik kan niet repareren wat ik heb gebroken

Het verleden dat ik niet kan vervangen, is alles wat je ooit zult weten

De ware zin die ik nog steeds onder ogen moet zien, is er een die ik over mezelf heb gebracht

Verloren in een donkere cel

Ze zeiden dat het het gemakkelijkst is om jezelf gewoon te verdoven en los te laten

Maar deze open wonden zullen voor altijd fris aanvoelen

En ik weiger ze nog te laten sluiten

Ik ken de tol die het eist, maar ik laat je niet gaan

Het verleden dat ik niet kan vervangen, is alles wat je ooit zult weten

Er is geen weg terug‚ Ik kan niet repareren wat ik kapot heb gemaakt

Het verleden dat ik niet kan vervangen, is alles wat je ooit zult weten

Ik ken de tol die het eist, maar ik laat je niet gaan