Миллениум - Artik & Asti

Меня не раз спасали

Твои родные карие

Всегда была словно крепче стали

Но лишь с тобою одним я таю

Сколько прошла препятствий

Сколько пришлось упасть мне

Чтобы понять, что такое счастье

И как же я люблю

Все твои тату

Ямочки на щеках

Сильные поступки

Нежность в глазах

Правду в словах

Даже если злюсь

То всё равно люблю

Милую улыбку

Тембр, цвет глаз

Каждую ошибку

И каждый шанс

Смелость и ум

Когда смотришь

На меня с умилением

Мы миллениум

Давай до конечной

Мы знак бесконечность

Ведь тысячи жизней до

Мы были уже с тобой

Легко и беспечно

Летела по встречной

Но ты меня спас собой

Как тысячи жизней до

Любовь, любовь, любовь

Я помню, как не мог оторваться от твоих объятий

Как ты в слезах сказала: «Одиссей, я буду ждать тебя»

Не плачь, моя царица, я ведь дал обет

Скоро вернусь, и ты прождала меня 20 лет

Помню, как ты сказала: «Цезарь, постой, я видела сон плохой!»

Но, если бы послушал, был бы не собой

Когда Брут всадил мне нож в спину

Сквозь всю эту боль

Я понял, как же ты была права, моя любовь

И вот я в Москве, но она вся в пожарах

Русские не сдаются, но мы их почти прижали

Еще чуть-чуть, и я вернусь

Лишь о тебе мои мысли

Моя Жозефина, мой смысл жизни

Наша любовь сквозь века и эпохи

До последнего вздоха

Год 3024-й

На подлете к Марсу, я все же решил подсесть к тебе

«Девушка, извините

Мы где-то виделись уже?!»

Давай до конечной

Мы знак бесконечность

Ведь тысячи жизней до

Мы были уже с тобой

Легко и беспечно

Летела по встречной

Но ты меня спас собой

Как тысячи жизней до

Любовь, любовь, любовь

Любовь, любовь, любовь

Ik ben vaak gered

Je familieleden zijn bruin

Altijd sterker geweest dan staal

Maar alleen met jou alleen smelt ik

Hoeveel obstakels zijn er gepasseerd?

Hoeveel moest ik vallen?

Om te begrijpen wat geluk is

En wat hou ik van

Al je tatoeages

Kuiltjes

sterke daden

Tederheid in de ogen

Waarheid in woorden

Zelfs als ik boos ben

ik hou er nog steeds van

Lieve glimlach

Timbre, oogkleur

elke fout

En elke kans

Moed en intelligentie

als je kijkt

Bij mij met tederheid

Wij zijn het millennium

Kom op tot het einde

Wij zijn het teken van oneindigheid

Immers, duizenden levens ervoor

We waren al bij je

Makkelijk en zorgeloos

vloog in de tegenovergestelde richting

Maar je hebt me gered

Zoals duizend levens eerder

Liefde liefde liefde

Ik herinner me hoe ik mezelf niet uit je omhelzing kon losrukken

Zoals je in tranen zei: "Odysseus, ik zal op je wachten"

Huil niet, mijn koningin, ik heb een gelofte gedaan

Ik kom snel terug en je hebt 20 jaar op me gewacht

Ik herinner me hoe je zei: "Caesar, wacht, ik had een nare droom!"

Maar als ik zou luisteren, zou ik mezelf niet zijn

Toen Brutus me in de rug stak

Door al deze pijn

Ik realiseerde me hoe gelijk je had, mijn liefste

En hier ben ik in Moskou, maar het staat allemaal in brand

De Russen geven niet op, maar we hebben ze bijna vastgepind

Nog even en ik ben terug

Mijn gedachten gaan alleen over jou

Mijn Josephine, mijn zin van het leven

Onze liefde door de eeuwen heen

Tot de laatste adem

jaar 3024

Toen ik Mars naderde, besloot ik toch om met je te gaan zitten

"Meisje, het spijt me

Hebben we elkaar eerder gezien?!”

Kom op tot het einde

Wij zijn het teken van oneindigheid

Immers, duizenden levens ervoor

We waren al bij je

Makkelijk en zorgeloos

vloog in de tegenovergestelde richting

Maar je hebt me gered

Zoals duizend levens eerder

Liefde liefde liefde

Liefde liefde liefde