Il Mio Fuoco - Articolo 31

Vieni qua, senti qua, senti come scalda, luminosita' che nel calore risalta

alta e mai falsa

ricalca la vita che sprigiona un’alba, e' il mio fuoco senti come brucia,

ascolta.

Non so ne quando, ne perche', ne come mi ha preso

so solamente che un giorno s’e' acceso e libero mi ha reso immune

alle mode di costume e alla coscienza spenta che rimane un mal comune nella mia

citta',

esente mi rende dal contagio della uniformità ideologica, statica,

arida e arida di questo

guida ogni mio gesto, scrive ogni mio testo, e quando tutto e' freddo io bollente resto.

E ogni parola e' una scintilla che brilla di bella favilla che fa bella e che

strilla

dal centro del mio fuoco che Dio mi ha regalato

c’e' chi a spegnerlo c’ha provato, ma si e' bruciato.

RIT.

C' e' gente che abituata a rimaner seduta muta non agisce e subisce ogni sfiga

della vita

chi ha detto che tutti siam dello stesso mondo qual esser seccante da poter

giocare non ha tenuto conto che troppi son bravi a barare

e solo dopo aver perso per anni ho capito che il metodo giusto per poter

riuscire ad avere qualcosa di buono da questa partita e' impegnare la testa e quindi ogni sfiga affronto senza mai barare al gioco

credici mi puoi metterci una mano sul fuoco

Fuoco nelle rime, fuoco nelle vene, fuoco in questo suono brucio in cui si nega

di riperdonare qualcosa di buono per cui resto in mezzo in posizione non accetto

e piu' il silenzio e' fitto e meno io sto zitto

Il mio fuoco mi ha insegnato a dire NO a credere che emergere si PUO'

eppure se non so il futuro cosa potra' riservarmi

so che di sicuro il mio fuoco sarà li a scaldarmi.

RIT.

Kom hier, voel hier, voel hoe het verwarmt, helderheid die opvalt in de hitte

hoog en nooit vals

traceert het leven dat een dageraad vrijgeeft, en mijn vuur voelt hoe het brandt,

Luister.

Ik weet niet wanneer, of waarom, of hoe hij me te pakken kreeg

Ik weet alleen dat het op een dag aanging en gratis me immuun maakte

aan de mode van kostuums en aan het saaie geweten dat een veelvoorkomende kwaal in de mijne blijft

stad',

het maakt me vrijgesteld van de besmetting van ideologische, statische uniformiteit,

uitgedroogd en uitgedroogd dan dit

hij begeleidt al mijn gebaar, schrijft al mijn teksten, en als alles koud is, blijf ik warm.

En elk woord is een vonk die straalt met een mooie vonk die mooi maakt en dat

schreeuwt

vanuit het centrum van mijn vuur dat God mij heeft gegeven

er zijn mensen die probeerden het uit te zetten, maar het brandde.

RIT.

Er zijn mensen die gewend zijn dom te blijven en niet handelen en alle pech hebben

van het leven

die zei dat we allemaal van dezelfde wereld zijn om vervelend te kunnen zijn

spelen heeft er geen rekening mee gehouden dat te veel mensen goed zijn in vals spelen

en pas na jaren van verliezen begreep ik dat de juiste methode om te kunnen

om iets goeds uit dit spel te halen, is door het hoofd te pakken en daarom elke pech die ik heb zonder ooit vals te spelen in het spel

geloof me je kunt een hand op het vuur leggen

Vuur in de rijmpjes, vuur in de aderen, vuur in dit geluid dat ik brand waarin het wordt ontkend

iets goeds vergeven waarvoor ik in het midden blijf in een positie die ik niet accepteer

en hoe meer stilte dicht is, hoe minder ik stil ben

Mijn vuur leerde me NEE te zeggen om te geloven dat je KAN tevoorschijn komen

maar als ik de toekomst niet ken, wat kan die dan voor mij inhouden?

Ik weet zeker dat mijn vuur er zal zijn om me te verwarmen.

RIT.