Штиль - Ария

Штиль, ветер молчит,

Упал белой чайкой на дно,

Штиль, наш корабль забыт,

Один в мире скованном сном.

Между всех времён, без имён и лиц,

Мы уже не ждём, что проснётся бриз.

Штиль, сходим с ума,

Жара пахнет чёрной смолой,

Смерть одного лишь нужна

И мы, мы вернёмся домой.

Его плоть и кровь вновь насытят нас,

А за смерть ему, может, Бог воздаст.

Что нас ждёт, море хранит молчанье,

Жажда жить сушит сердца до дна,

Только жизнь здесь ничего не стоит,

Жизнь других, но не твоя.

Нет, гром не грянул с небес,

Когда пили кровь, как зверьё,

Но нестерпимым стал блеск креста,

Что мы Южным зовём.

И в последний миг поднялась волна,

И раздался крик — впереди земля.

Что нас ждёт, море хранит молчанье,

Жажда жить сушит сердца до дна,

Только жизнь здесь ничего не стоит,

Жизнь других, но не твоя.

Что нас ждёт, море хранит молчанье,

Жажда жить сушит сердца до дна,

Только жизнь здесь ничего не стоит,

Жизнь других, но не твоя.

Rustig, de wind is stil,

Viel als een witte zeemeeuw op de bodem,

Rustig, ons schip is vergeten,

Alleen in een wereld geketend door slaap.

Tussen alle tijden, zonder namen en gezichten,

We wachten niet langer tot de wind wakker wordt.

Rustig, laten we gek worden

De hitte ruikt naar zwarte hars

Alleen de dood is nodig

En wij, wij gaan naar huis.

Zijn vlees en bloed zullen ons weer voeden

En voor zijn dood zal God hem misschien belonen.

Wat ons te wachten staat, de zee is stil,

De dorst om te leven droogt het hart tot op de bodem uit,

Alleen het leven hier is niets waard,

Het leven van anderen, maar niet dat van jou.

Nee, de donder sloeg niet uit de hemel,

Toen ze bloed dronken als een dier,

Maar de schittering van het kruis werd ondraaglijk,

Wat wij het Zuiden noemen.

En op het laatste moment kwam de golf op

En er was een kreet - voor de aarde.

Wat ons te wachten staat, de zee is stil,

De dorst om te leven droogt het hart tot op de bodem uit,

Alleen het leven hier is niets waard,

Het leven van anderen, maar niet dat van jou.

Wat ons te wachten staat, de zee is stil,

De dorst om te leven droogt het hart tot op de bodem uit,

Alleen het leven hier is niets waard,

Het leven van anderen, maar niet dat van jou.