Свет былой любви - Ария

Ночь темна, мир отчаянно пуст, облака плывут домой.

До тебя долетит моя грусть, упадет с ресниц слезой.

Жизнь и смерть всего лишь два мгновения

Бесконечна только наша боль.

Припев:

Я вернусь к тебе дождем, утренней и метелью за окном.

Серебро горстями брошу я к ногам твоим.

Я вернусь к тебе грозой, радугой воскресну над землей.

Погашу дыханием ветра свет былой любви.

Тень Луны скроет раны мои, превратит в рубины кровь

И оставит меня одного умирать среди снегов.

Я хотел всю жизнь начать сначала,

Но её лишь можно оборвать.

Припев:

Я вернусь к тебе дождем, утренней и метелью за окном.

Серебро горстями брошу я к ногам твоим.

Я вернусь к тебе грозой, радугой воскресну над землей.

Погашу дыханием ветра свет былой любви.

Свет былой любви в конце пути, моя душа к нему летит.

Холод сковал тело мое сотней цепей.

Как простой солдат, в чуждом краю, удачу я искал свою,

Как я был глуп, мне скажет смерть, скажет теперь!

Припев:

Я вернусь к тебе дождем, утренней и метелью за окном.

Серебро горстями брошу я к ногам твоим.

Я вернусь к тебе грозой, радугой воскресну над землей.

Погашу дыханием ветра свет былой любви.

De nacht is donker, de wereld is wanhopig leeg, de wolken drijven naar huis.

Mijn verdriet zal naar je vliegen, een traan zal van je wimpers vallen.

Leven en dood zijn slechts twee momenten

Onze pijn is eindeloos.

Refrein:

Ik zal naar je terugkeren met regen, ochtend en sneeuwstorm buiten het raam.

Ik zal handenvol zilver aan je voeten werpen.

Ik zal naar je terugkeren als een onweersbui, ik zal als een regenboog boven de aarde uitstijgen.

Ik zal het licht van vroegere liefde doven met de adem van de wind.

De schaduw van de maan zal mijn wonden verbergen, mijn bloed in robijnen veranderen

En laat me alleen om te sterven tussen de sneeuw.

Ik wilde helemaal opnieuw beginnen,

Maar het kan alleen worden afgesneden.

Refrein:

Ik zal naar je terugkeren met regen, ochtend en sneeuwstorm buiten het raam.

Ik zal handenvol zilver aan je voeten werpen.

Ik zal naar je terugkeren als een onweersbui, ik zal als een regenboog boven de aarde uitstijgen.

Ik zal het licht van vroegere liefde doven met de adem van de wind.

Het licht van vroegere liefde is aan het einde van de weg, mijn ziel vliegt ernaartoe.

Kou bond mijn lichaam met honderd kettingen.

Als een eenvoudige soldaat, in een vreemd land, zocht ik mijn geluk,

Hoe stom ik was, de dood zal het me vertellen, vertel het me nu!

Refrein:

Ik zal naar je terugkeren met regen, ochtend en sneeuwstorm buiten het raam.

Ik zal handenvol zilver aan je voeten werpen.

Ik zal naar je terugkeren als een onweersbui, ik zal als een regenboog boven de aarde uitstijgen.

Ik zal het licht van vroegere liefde doven met de adem van de wind.