Колизей - Ария

Боги прокляли спятивший Рим, город брошенных женщин и калек.

Здесь глотают отравленный дым, режут лезвием вены.

Здесь по праздникам ходят смотреть, как в агонии бьется человек,

Как пирует свирепая смерть в желтом круге арены.

Сила приносит свободу, побеждай и станешь звездой, а может, обретешь покой.

Твой враг в пыли, жалок и слаб, загнанный зверь, раненый раб.

Еще секунда и скажет "Убей!"

перст императора.

"Святой судьбе не прекословь," - воет толпа, чувствует кровь.

Не стоит скорби ни жен, ни друзей.

Жизнь гладиатора - Колизей!

Словно псы, что дерутся за кость, обреченные рвут друг другу плоть.

В их глазах не азарт и не злость, ничего, кроме боли.

Ты один не сломался, не лег от ударов, хранил тебя Господь.

Видишь, Цезарь сошел на песок наградить тебя волей.

Сила приносит свободу, побеждай и станешь звездой, а может, обретешь покой.

Твой враг в пыли, жалок и слаб, загнанный зверь, раненый раб.

Еще секунда и скажет "Убей!"

перст императора.

"Святой судьбе не прекословь," - воет толпа, чувствует кровь.

Не стоит скорби ни жен, ни друзей.

Жизнь гладиатора - Колизей!

Помнишь, ты ведь помнишь - ты был гордым, мудрым вождем.

Помнишь, ты ведь помнишь, как вошли солдаты в твой дом.

Ты встречал рассвет среди выжженных скал!

Время шло, и вот час расплаты настал!

Хлеба и зрелищ народу через край!

Сила приносит свободу, побеждай!

Твой враг в пыли - жалок и слаб;

Загнанный зверь, раненый раб -

И выбил искры из серых камней меч гладиатора...

"Святой судьбе не прекословь," - воет толпа, чувствует кровь.

Не стоит скорби ни жен, ни друзей.

Жизнь императора - Колизей!

Колизей!

De goden vervloekten het gekke Rome, de stad van verlaten vrouwen en kreupelen.

Hier slikken ze giftige rook in, snijden aderen door met een mes.

Hier op vakantie gaan ze kijken naar een man die in doodsangst slaat,

Hoe woest de dood viert in de gele cirkel van de arena.

Kracht brengt vrijheid, win en je wordt een ster, of misschien vind je rust.

Je vijand is in het stof, zielig en zwak, een opgejaagd beest, een gewonde slaaf.

Nog een seconde en hij zal zeggen "Kill!"

de vinger van de keizer.

"Heilige lot niet in tegenspraak", - de menigte huilt, voelt het bloed.

Het is het verdriet van echtgenotes of vrienden niet waard.

Het leven van een gladiator - het Colosseum!

Als honden die vechten om een ​​been, scheuren de gedoemde mensen in elkaars vlees.

Er is geen passie of woede in hun ogen, alleen maar pijn.

Jij alleen brak niet, ging niet liggen van de slagen, de Heer bewaarde je.

Zie je, Caesar daalde neer op het zand om je te belonen met een testament.

Kracht brengt vrijheid, win en je wordt een ster, of misschien vind je rust.

Je vijand is in het stof, zielig en zwak, een opgejaagd beest, een gewonde slaaf.

Nog een seconde en hij zal zeggen "Kill!"

de vinger van de keizer.

"Heilige lot niet in tegenspraak", - de menigte huilt, voelt het bloed.

Het is het verdriet van echtgenotes of vrienden niet waard.

Het leven van een gladiator - het Colosseum!

Onthoud, je herinnert je nog - je was een trotse, wijze leider.

Denk eraan, je herinnert je hoe de soldaten je huis binnenkwamen.

Je ontmoette de dageraad tussen de verschroeide rotsen!

De tijd ging voorbij en nu is het uur van de afrekening aangebroken!

Brood en spelen voor de mensen over de rand!

Kracht brengt vrijheid, win!

Uw vijand in het stof is zielig en zwak;

Een opgejaagd beest, een gewonde slaaf -

En het zwaard van de gladiator sloeg vonken uit grijze stenen ...

"Heilige lot niet in tegenspraak", - de menigte huilt, voelt het bloed.

Het is het verdriet van echtgenotes of vrienden niet waard.

Het leven van de keizer - Colosseum!

Coliseum!