Прощай, Норфолк! - Ария

В небе на битву сходились орлы

Людям для войн не хватало земли

… лето жгло свой восход

Немцы убитых тащили во рвы

В бой англичане бросались как львы

… шел пятнадцатый год

Прощай, Норфолк!

За честь короны мы умрем

Прощай, Норфолк!

Мы в рай едва ли попадем

Штык в спине, а пуля в сердце — отпоет шакал

Мертвым славой не согреться, кто б не согревал

В жилах кровь суровых бриттов бьется, словно ток

Смерть сегодня будет сытой

Да хранит вас Бог!

Полк из Норфолка затерян в горах

Стынут молитвы и брань на устах

… потемнел горизонт

Странное облако скрыло солдат

Ни звона стали, ни звуков команд

… тяжкий бред, страшный сон

Прощай, Норфолк!

За честь короны мы умрем

Прощай, Норфолк!

Мы в рай едва ли попадем

И рванулся над ущельем яркий столб огня

И застыла на мгновенье ночь на ранах дня

Хохот демонов и скрежет, черных змей клубок

Стала облаком вся нежить

Да хранит вас Бог!

В диком ущелье пульсирует мрак

Чертит дыханьем языческий знак

… значит полк обречен

Облако медленно вверх поднялось

Вспыхнуло криком разгневанных звезд

… снова чист небосклон

Прощай, Норфолк!

За честь короны мы умрем

Прощай, Норфолк!

Мы в рай едва ли попадем

Над Норфолком в ту же полночь грянул алый дождь

Сколько стен от белых молний факелом зажглось

Черный пепел, черный ветер всех сбивали с ног

Каждый видел гибель Света…

Да хранит вас Бог!

Adelaars kwamen samen in de lucht voor de strijd

Mensen hadden niet genoeg land voor oorlogen

... de zomer verbrandde zijn zonsopgang

De Duitsers sleepten de doden de greppels in

De Britten renden de strijd in als leeuwen

... was het vijftiende jaar

Tot ziens Norfolk!

Voor de eer van de kroon zullen we sterven

Tot ziens Norfolk!

We komen nauwelijks in de hemel

Een bajonet in de rug en een kogel in het hart - de jakhals zal zingen

De doden kunnen niet worden verwarmd door heerlijkheid, wie zou niet opwarmen

In de aderen klopt het bloed van de harde Britten als een stroom

De dood zal vol zijn vandaag

Moge God je bewaren!

Regiment uit Norfolk verloren in de bergen

Gebeden en uitbrander op de lippen bevriezen

… verduisterde de horizon

Een vreemde wolk verborg de soldaten

Geen gerinkel van staal, geen geluiden van commando's

... zwaar delirium, een vreselijke droom

Tot ziens Norfolk!

Voor de eer van de kroon zullen we sterven

Tot ziens Norfolk!

We komen nauwelijks in de hemel

En een heldere vuurkolom snelde over de kloof

En de nacht bevroor voor een moment op de wonden van de dag

Het gelach van demonen en knarsen, zwarte slangen verstrengelen

Alle ondoden werden een wolk

Moge God je bewaren!

Duisternis pulseert in de wilde kloof

Ademen tekent een heidens teken

... dus het regiment is ten dode opgeschreven

De wolk kwam langzaam op

Geflitst door de kreet van boze sterren

... de lucht is weer helder

Tot ziens Norfolk!

Voor de eer van de kroon zullen we sterven

Tot ziens Norfolk!

We komen nauwelijks in de hemel

Een scharlaken regen viel diezelfde middernacht over Norfolk

Hoeveel muren van witte bliksem verlichtten als een fakkel?

Zwarte as, zwarte wind sloeg iedereen van hun voeten

Iedereen zag de dood van het Licht...

Moge God je bewaren!