Кто ты? - Ария

Снова, в полночь, слышу чей-то голос,

Шепчет имя, манит и зовёт меня.

И белым туманом на стеклах чей-то вздох оставлен.

И гаснет вдруг пламя, хотя нет ветра.

Вижу тень я, кто-то в чёрном y окна...

Кто ты?

Наказанье или милость?

Кто ты?

Отрекаться не спеши.

Может

За душой моей явилась,

Только нет души.

Проклят, брошен, словно камень с неба.

Страшно падать, только ждать ещё страшней...

Всё помнить и жаждать любви, но быть распятым ею

И мчаться к безумью, услышав голос.

Ровно в полночь снова тень идёт ко мне...

Кто ты?

Наказанье или милость?

Кто ты?

Отрекаться не спеши.

Может

За душой моей явилась,

Только нет души

Weer hoor ik om middernacht iemands stem,

Fluistert een naam, wenkt en roept me.

En witte mist op het glas liet iemands zucht achter.

En plotseling gaat de vlam uit, hoewel er geen wind is.

Ik zie een schaduw, iemand in het zwart bij het raam...

Wie ben jij?

Straf of barmhartigheid?

Wie ben jij?

Haast je niet om op te geven.

Kan zijn

Kwam voor mijn ziel

Alleen is er geen ziel.

Vervloekt, als een steen uit de lucht gegooid.

Het is eng om te vallen, alleen wachten is nog erger...

Onthoud alles en verlang naar liefde, maar laat je erdoor kruisigen

En haast je tot waanzin als je de stem hoort.

Precies om middernacht komt de schaduw weer naar me toe...

Wie ben jij?

Straf of barmhartigheid?

Wie ben jij?

Haast je niet om op te geven.

Kan zijn

Kwam voor mijn ziel

Alleen geen ziel