Феникс - Ария

Огненный шар коснулся воды,

Океану доверив свой сон,

Звезд еще нет, близок час темноты,

Синей дымкой укрыт горизонт.

Голос грозы затерян в горах,

Где проходят границы веков,

Время тревог тонет в древних снегах,

До рассвета еще далеко.

До рассвета еще далеко…

Феникс в небе ночном

Вторит движенью комет,

Демон или орел,

Хранящий бессмертья секрет.

Смотрит на мир с дивных высот,

Но не вступает с ним в спор,

Кто из людей видел этот полет,

Счастье познал и восторг.

Жить, чтоб сгореть,

И сгореть, чтобы жить,

Не заблудившись во тьме,

Время придет,

За собой позовет

Феникс, рожденный в огне.

Время силы крадет,

Давит груз прожитых лет,

Зная, что его ждет,

Феникс стремится к земле

Камнем с небес, в яркий костер,

Чувствуя боль, а не злость,

Но прежде чем стать просто золой,

Он вспыхнет на миг ярче звезд.

Настанет день,

И грянет гром,

Займется от молний огонь,

Взметнется тень,

И над костром

Взмахнет снова Феникс крылом,

Забудет боль,

Отринув Смерть,

Сверкнет опереньем своим,

Умчится ввысь,

Рождая вновь

Восторги и зависть земли.

De vuurbal raakte het water

De oceaan je droom toevertrouwen,

Er zijn nog geen sterren, het uur van de duisternis is nabij,

De horizon is bedekt met een blauwe waas.

De stem van de storm is verloren in de bergen,

Waar zijn de grenzen van de eeuwen,

De tijd van angst verdrinkt in de oude sneeuw,

De dageraad is nog ver weg.

De dageraad is nog ver weg...

Feniks in de nachtelijke hemel

Echo's de beweging van kometen,

Demon of adelaar

Onsterfelijk geheim houden.

Kijkt naar de wereld vanaf wonderbaarlijke hoogte,

Maar gaat niet met hem in discussie,

Wie van de mensen zag deze vlucht,

Ik kende geluk en verrukking.

Leef om te branden

En branden om te leven

Niet verloren in de duisternis

De tijd komt,

Zal hem bellen

Phoenix geboren in vuur.

Tijd steelt kracht

Drukt de last van de jaren,

Weten wat hem te wachten staat

Phoenix streeft naar de aarde

Een steen uit de hemel, in een helder vuur,

Pijn voelen, geen woede

Maar voordat je gewoon as wordt,

Het zal even helderder flitsen dan de sterren.

De dag zal komen

En de donder zal rollen

Zal vuur nemen van bliksem,

Er zal een schaduw opkomen

En boven het vuur

De Phoenix zal weer met zijn vleugels klappen,

Vergeet de pijn

de dood ontkennen,

Schitter met zijn verenkleed,

haast je,

opnieuw bevallen

De geneugten en afgunst van de aarde.