Дезертир - Ария

Утро в декабре туманом окутано,

Под ногами белый снег-предатель -

Виден каждый след, и холоду лютому

Слишком просто сладить с тобой.

Все трудней дышать пронзительным воздухом,

Все труднее небу слать проклятья,

Все трудней бежать - полжизни ты отдал бы,

Чтоб забыть тот бой за спиной.

Ты теперь дезертир,

Вне закона, знай - правды не найти,

Ты теперь просто цель

Для винтовок сотни горных егерей.

О, каким будет завтрашний день,

В этом мире большом и враждебном,

Кто пройдет по бурлящей воде,

Кто напрасно распнет сам себя -

Это судьба, это судьба.

За спиной земля атакой разбужена,

Небо там горит над головою,

Ты не стал стрелять,

Ты бросил оружие

И послал к чертям, этот ад.

За спиною бой - преступный ли, праведный,

Истина войны размыта кровью,

Где свинец слепой отчаянно правит бал,

Кто убит - тот светел и свят!

Ты теперь дезертир,

Вне закона, знай - правды не найти,

Ты теперь просто цель

Для таких же смертью меченых парней.

О, каким будет завтрашний день,

В этом мире большом и враждебном,

Кто пройдет по бурлящей воде,

Кто напрасно распнет сам себя -

Это судьба, да, это судьба.

Утро в декабре туманом окутано,

Возродилось из ночного праха,

Оборвался след, и с каждой минутою

Все темней таинственный лес.

Ты лежишь в снегах без роду и племени,

Пулею убит, а, может, страхом.

В ледяных цепях ты стал вечным пленником,

А душа блуждает где-то

А душа блуждает где-то

А душа блуждает где-то здесь...

De ochtend in december is gehuld in mist,

Onder de voeten van witte sneeuw-verrader -

Elk spoor is zichtbaar, en de felle kou

Het is te gemakkelijk om met jou om te gaan.

Het wordt steeds moeilijker om de doordringende lucht in te ademen

Het wordt steeds moeilijker om vloeken de lucht in te sturen,

Het wordt moeilijker om te rennen - je zou de helft van je leven geven,

Om dat gevecht achter je rug om te vergeten.

Je bent nu een deserteur

Buiten de wet om, weet dat de waarheid niet kan worden gevonden,

Je bent nu gewoon een doelwit

Voor geweren, honderden bergwachters.

Oh wat zal morgen zijn

In deze grote en vijandige wereld,

Wie zal lopen op het kokende water,

Wie zal zichzelf tevergeefs kruisigen -

Dit is het lot, dit is het lot.

Achter de rug wordt de aarde gewekt door de aanval,

De lucht brandt boven je hoofd

Je hebt niet geschoten

Je hebt je wapen laten vallen

En naar de hel gestuurd, deze hel.

Achter de rug van de strijd - is het crimineel, rechtvaardig,

De waarheid van oorlog wordt weggewassen met bloed

Waar blinde leiding wanhopig de show regeert,

Wie wordt gedood is helder en heilig!

Je bent nu een deserteur

Buiten de wet om, weet dat de waarheid niet kan worden gevonden,

Je bent nu gewoon een doelwit

Voor dezelfde met de dood gemarkeerde jongens.

Oh wat zal morgen zijn

In deze grote en vijandige wereld,

Wie zal lopen op het kokende water,

Wie zal zichzelf tevergeefs kruisigen -

Het is het lot, ja het is het lot.

De ochtend in december is gehuld in mist,

Herboren uit de as van de nacht

Het spoor brak af, en met elke minuut

Donkerder en donkerder het mysterieuze bos.

Je ligt in de sneeuw zonder familie of stam,

Gedood door een kogel, of misschien door angst.

In ijsketens werd je een eeuwige gevangene,

En de ziel dwaalt ergens rond

En de ziel dwaalt ergens rond

En de ziel dwaalt hier ergens...