Аттила - Ария

Рука его мала, но в ней зажал весь мир,

Как жалкого птенца изранив когтем;

И не излечит ран его победный пир,

Уродливость лица не скроет копоть.

Божий гнев — бич небес, глотает пот и пыль.

Жизнь в седле, смерть и блеск на острие судьбы.

Водоворот орды всю нечесть свёл в одну,

Германец или скиф добычу делят.

Костров Аттилы дым несёт с собой чуму

И варварский мотив сжигает веру!

«Запад здесь, под рукой.

Мечами выбьем дверь!»

—

Бросил клич дух степной — злой азиатский зверь!

Припев:

Над нами синего неба флаг.

Нет страха в блеске холодных глаз.

Нет правил в этот рассветный час,

До заката смерть рассудит нас.

Смертельная любовь, коварная судьба

На свадебном пиру справляют тризну.

Отравлено вино, яд на его губах,

Как горький поцелуй последний в жизни.

Горлом хмель, горлом кровь всю жизнь испил дикарь.

Кто теперь сын ветров, жестоких Гуннов царь?

Припев:

Над нами синего неба флаг.

Нет страха в блеске холодных глаз.

Нет правил в этот рассветный час,

До заката смерть рассудит нас.

«Запад здесь, под рукой.

Мечами выбьем дверь» —

Бросил клич дух степной — злой азиатский зверь.

Припев:

Над нами синего неба флаг.

Нет страха в блеске холодных глаз.

Нет правил в этот рассветный час,

До заката смерть рассудит…

Над нами синего неба флаг.

Нет страха в блеске холодных глаз.

Нет правил в этот рассветный час,

До заката смерть рассудит нас.

До заката смерть рассудит нас.

Zijn hand is klein, maar de hele wereld zit erin geperst,

Als een ellendig kuiken gewond met een klauw;

En zijn zegevierend feest zal de wonden niet genezen,

De lelijkheid van het gezicht zal het roet niet verbergen.

Gods toorn is de gesel van de hemel, die zweet en stof opslokt.

Leven in het zadel, dood en schittering op de rand van het lot.

De draaikolk van de horde bracht alle slechtheid in één,

Een Duitser of een Scyth verdeelt de buit.

Attila's vuren rook draagt ​​de pest

En het barbaarse motief verbrandt het geloof!

“Het Westen is hier, bij de hand.

Laten we de deur inbreken met onze zwaarden!"

—

De geest van de steppe riep: een kwaadaardig Aziatisch beest!

Refrein:

Boven ons hangt een blauwe luchtvlag.

Er is geen angst in de glinstering van koude ogen.

Er zijn geen regels in dit ochtendgloren

Voor zonsondergang zal de dood ons oordelen.

Dodelijke liefde, verraderlijk lot

Op het bruiloftsfeest wordt een feest gevierd.

Vergiftigde wijn, vergif op zijn lippen,

Als een bittere kus de laatste in het leven.

Keelhoppen, keelbloed zijn hele leven dronk hij een wilde.

Wie is nu de zoon van de wind, de wrede koning van de Hunnen?

Refrein:

Boven ons hangt een blauwe luchtvlag.

Er is geen angst in de glinstering van koude ogen.

Er zijn geen regels in dit ochtendgloren

Voor zonsondergang zal de dood ons oordelen.

“Het Westen is hier, bij de hand.

We trappen de deur in met onze zwaarden"

De geest van de steppe riep: een kwaadaardig Aziatisch beest.

Refrein:

Boven ons hangt een blauwe luchtvlag.

Er is geen angst in de glinstering van koude ogen.

Er zijn geen regels in dit ochtendgloren

Voor zonsondergang zal de dood oordelen...

Boven ons hangt een blauwe luchtvlag.

Er is geen angst in de glinstering van koude ogen.

Er zijn geen regels in dit ochtendgloren

Voor zonsondergang zal de dood ons oordelen.

Voor zonsondergang zal de dood ons oordelen.