Голос - Анжелика Варум

Не моя вина, что случилось так, ты не смог

Уберечь меня, сохранить тепло наших встреч и слов.

Важный разговор, непростой исход, мы же знали

Нам не убежать от себя и не уберечь любовь.

Сотни тысяч фраз, вся моя беда, мой капкан,

И твои слова, талая вода с океан.

Как же это так?

Как же это все мне понять?

Сколько лет прошло.

Жизнь диктует роль, как всегда

Оставляя мне только прошлой

Моей любви года.

Припев:

Сердце, тише!

Ты же слышишь голос мой,

Он навсегда — силу небес тебе отдам,

И с тобой он никогда

Больше звучать не будет, — он устал.

Не уберегла, вот всему итог, —

Не смогла удержать тебя,

Сохранить исток, да и ты не смог.

Сложной парой фраз, — непростой финал.

Ты же знал, что нельзя молчать,

Но не успевал обо всем сказать.

Сотни тысяч фраз, новый разговор не спасет.

Все произошло — это приговор, я не в счет.

Как же это так?

Как же это мне все принять?

Сколько лет прошло, ты уходишь в ночь навсегда,

Оставляя мне только прошлой моей любви года.

Припев:

Сердце, тише!

Ты же слышишь голос мой,

Он навсегда — силу небес тебе отдам,

И с тобой он никогда

Больше звучать не будет, — он устал.

Непостижимая судьба!

Ни за что и никогда

Я не вернусь уже туда,

Где звучат твои слова.

Я клянусь!

Ни за что и никогда!

Припев:

Сердце, тише!

Ты же слышишь голос мой,

Он навсегда — силу небес тебе отдам,

И с тобой он никогда

Больше звучать не будет, — он устал.

И больше никогда, и больше никогда,

И больше никогда, никогда, никогда.

Het is niet mijn schuld dat het zo is gegaan, dat kon je niet

Red me, bewaar de warmte van onze ontmoetingen en woorden.

Een belangrijk gesprek, een moeilijke afloop, dat wisten we

We kunnen niet van onszelf weglopen en de liefde redden.

Honderdduizenden zinnen, al mijn moeite, mijn val,

En jouw woorden, smelt water uit de oceaan.

Hoe is het zo?

Hoe kan ik dit allemaal begrijpen?

Hoeveel jaren zijn er verstreken.

Het leven dicteert de rol, zoals altijd

Laat me alleen het verleden achter

Mijn liefdesjaar.

Refrein:

Hart, stil!

Hoor je mijn stem,

Hij is voor altijd - ik zal je de kracht van de hemel geven,

En met jou heeft hij nooit

Het zal niet meer klinken, hij is moe.

Ik heb het niet bewaard, dat is het resultaat van alles, -

Ik kon je niet vasthouden

Bewaar de bron, en je kon niet.

Een ingewikkeld zinnenpaar, een moeilijke finale.

Je wist dat je niet kunt zwijgen,

Maar ik had geen tijd om alles te zeggen.

Honderdduizenden zinnen, een nieuw gesprek zal niet opslaan.

Alles is gebeurd - dit is een vonnis, ik tel niet.

Hoe is het zo?

Hoe kan ik dit allemaal accepteren?

Hoeveel jaren zijn verstreken, ga je voor altijd de nacht in,

Ik laat alleen mijn laatste liefde van het jaar achter.

Refrein:

Hart, stil!

Hoor je mijn stem,

Hij is voor altijd - ik zal je de kracht van de hemel geven,

En met jou heeft hij nooit

Het zal niet meer klinken, hij is moe.

Onvoorstelbaar lot!

Voor niets en nooit

Ik zal daar niet teruggaan

Waar zijn je woorden.

Ik zweer!

Voor niets en nooit!

Refrein:

Hart, stil!

Hoor je mijn stem,

Hij is voor altijd - ik zal je de kracht van de hemel geven,

En met jou heeft hij nooit

Het zal niet meer klinken, hij is moe.

En nooit meer, en nooit meer,

En nooit, nooit, nooit meer.