The Sea - Antichrisis

Down in the gutter of roken hearts I lie

In 8 months time died the love of my life

Wounds cut so deep: Will I ever forget that

You crept away like a thief in the night?

And I’m standing on top of a mountain

Crying bereavement to the stars

Will I make my way without you?

Will I ever get over you?

Oh, this room it seems so strange now

'cause your laughter still echoes inside

Withered roses will never bloom again

Carry my weight: Those memories of you!

Once I felt that you loved me

These days are over, now we’re through

Our secret garden lost forever

I never thought you could be that cruel

In cold blood you walked away!

Take me down to the sea

Take me to my last resort d’Amour

Take me down to the sea

Down there my lover’s waiting

She has come for our last rendez-voud

Singing, dancing, dreaming

Drowning in the waves of tears that never dry

Drowning in the waves of love that never dies

I saw a shadow on the shadow of her smile

Dream-like strains wake me up at night

The memory of her presence faded long ago

Like a vanished trail of smoke

I try in vain to recollect the time

Of love that we once shared

Fragnments of her voice come haunting me at night

How I wished I could turn back time

Her name once written down in my diary

Now frozen between the lines

Gone like last winter’s frostwork on the window —

Will I ever understand?

Still there’s a shadow on the shadow of her smile

Gates of time can never be crossed twice

The frostwork of our love melted all away

But when we die our songs remain!

And comes the winter of our lives

We’re trying to keep us warm

With the ashes of our fading memories

Once frostwork’s fallen on the ground

You can never bring it back

It’s melting without sound

Nights are so cold and empty without you

Still you scent lingers on in my room

Trying to set sails for a new horizon

Trying to keep the candel alight!

Still I’m standing on top of the mountain

With my soul floating to the stars

Songs of love and loss while the night

Of this new moon does conceal

My bleeding heart!

No regrets — I won’t look back in anger

Even if it’s so hard to forget

Will I survive yet another dark winter

Til snow will melt and rivers do flow?

And our time did not last forever

Though our love it seemed so pure

While I face the light of a new day

Hope these memories fade away

How I wished they’d fade away!

Beneden in de goot van gebroken harten lieg ik

In 8 maanden tijd stierf de liefde van mijn leven

Wonden die zo diep snijden: zal ik dat ooit vergeten?

Glipte je weg als een dief in de nacht?

En ik sta op de top van een berg

Huilend verlies voor de sterren

Zal ik mijn weg vinden zonder jou?

Zal ik ooit over je heen komen?

Oh, deze kamer lijkt nu zo vreemd

want je lach echoot nog steeds van binnen

Verdorde rozen zullen nooit meer bloeien

Draag mijn gewicht: die herinneringen aan jou!

Op een keer voelde ik dat je van me hield

Deze dagen zijn voorbij, nu zijn we door

Onze geheime tuin voor altijd verloren

Ik had nooit gedacht dat je zo wreed kon zijn

In koelen bloede ben je weggelopen!

Breng me naar de zee

Breng me naar mijn laatste redmiddel d'Amour

Breng me naar de zee

Daar beneden wacht mijn minnaar

Ze is gekomen voor onze laatste rendez-voud

Zingen, dansen, dromen

Verdrinken in de golven van tranen die nooit opdrogen

Verdrinken in de golven van liefde die nooit sterft

Ik zag een schaduw op de schaduw van haar glimlach

Droomachtige soorten maken me 's nachts wakker

De herinnering aan haar aanwezigheid is lang geleden vervaagd

Als een verdwenen rookspoor

Ik probeer tevergeefs de tijd te herinneren

Van liefde die we ooit deelden

Fragmenten van haar stem achtervolgen me 's nachts

Wat wou ik dat ik de tijd kon terugdraaien

Haar naam ooit opgeschreven in mijn dagboek

Nu bevroren tussen de regels

Verdwenen als het ijs van afgelopen winter op het raam -

Zal ik het ooit begrijpen?

Er zit nog steeds een schaduw op de schaduw van haar glimlach

Poorten van de tijd kunnen nooit twee keer worden overschreden

Het ijs van onze liefde smolt helemaal weg

Maar als we sterven, blijven onze liedjes!

En komt de winter van ons leven

We proberen ons warm te houden

Met de as van onze vervagende herinneringen

Zodra het ijs op de grond is gevallen

Je kunt het nooit terugbrengen

Het smelt zonder geluid

De nachten zijn zo koud en leeg zonder jou

Toch blijft je geur in mijn kamer hangen

Proberen zeilen te zetten voor een nieuwe horizon

Ik probeer de kaars brandend te houden!

Toch sta ik op de top van de berg

Met mijn ziel zwevend naar de sterren

Liedjes over liefde en verlies tijdens de nacht

Van deze nieuwe maan verbergt

Mijn bloedende hart!

Geen spijt — ik zal niet boos omkijken

Ook al is het zo moeilijk om te vergeten

Zal ik weer een donkere winter overleven?

Tot de sneeuw zal smelten en rivieren zullen stromen?

En onze tijd duurde niet eeuwig

Hoewel onze liefde zo puur leek

Terwijl ik het licht van een nieuwe dag onder ogen zie

Hoop dat deze herinneringen vervagen

Wat had ik gewild dat ze zouden verdwijnen!