Forever I Ride - Antichrisis

As the autumn wind blows hard in crawling devastation

I was not prepared to find fate in a state of rage

Love once seemed so strong to me, promis-ing salvation

Another Tragedie d’amour appearing on life’s stage And again he hears the

raven’s cry…

I’m strucked down without warning

With your words like cyanide

She left me In the morning but forever I will

Ride

And forever ride…

Suddenly I’m lost inside tremendous aberra-tion

Songs that used to make me glad now make me wanna cry Restlessly I’m walking

empty streets up to The station

Standing there in silence as the trains keep

Passing by And he turns his face towards the sky…

The stars fade in the dawning.

But the door’s still opened wide

And still I am adorning, but forever I will ride

And forever I ride…

In love from the first time that I saw you and the fire in your eyes Take me to your sea of flowers Hold me as the wind shakes the rye

Lady of the Lake: I long to be with you Burning streams like ours cannot

disband The mist it spreads your name in early morning dew Forever shall you be Queen of the Land

Incense leaving trails of smoke A vision of us fasting our hands Angels laying

siege to my heart and I shall not longer withstand

Lady of the Lake: I long to be with you This love of ours will never ever end

May the silver moon make alt our dreams come true Forever shall you be Queen of the Land

Hear the song of the waves

Storm’s calling up thunder and light

A premature grave overgrown by black lillles

Of night

Hekate arise!

Bring back the love of my life!

Rain falls down, it soaks my cloak on this

Cold grey morning

I missed the last train that could have me Taken back to you!

There’s no use in staying here waiting for

The dawning

The fool Just saddles up again as if he

Always knew

And again he hears the raven’s cry

Terwijl de herfstwind hard waait in kruipende verwoesting

Ik was niet bereid om het lot in een staat van woede te vinden

Liefde leek me ooit zo sterk, veelbelovende redding

Een andere Tragedie d'amour verschijnt op het toneel van het leven En opnieuw hoort hij de

kreet van de raaf...

Ik ben neergeslagen zonder waarschuwing

Met je woorden als cyanide

Ze verliet me in de ochtend, maar voor altijd zal ik

Rijden

En voor altijd rijden...

Plots ben ik verdwaald in een enorme aberratie

Liedjes waar ik vroeger blij van werd, maken me nu aan het huilen. Rusteloos loop ik

lege straten tot aan het station

Staan daar in stilte terwijl de treinen houden

Hij komt voorbij En hij draait zijn gezicht naar de lucht...

De sterren vervagen in de dageraad.

Maar de deur staat nog steeds wagenwijd open

En nog steeds ben ik aan het versieren, maar voor altijd zal ik rijden

En voor altijd rijd ik...

Verliefd vanaf de eerste keer dat ik je zag en het vuur in je ogen Breng me naar je bloemenzee Houd me vast terwijl de wind de rogge schudt

Lady of the Lake: ik verlang ernaar om bij je te zijn. Brandende streams zoals de onze kunnen dat niet

ontbind de mist die het verspreidt je naam in de vroege ochtenddauw Voor altijd zul je de koningin van het land zijn

Wierook laat rooksporen achter Een visioen van ons vastende onze handen Engelen leggend

beleg in mijn hart en ik zal niet langer standhouden

Lady of the Lake: ik verlang ernaar om bij je te zijn. Deze liefde van ons zal nooit eindigen

Moge de zilveren maan alt onze dromen laten uitkomen Voor altijd zul je de koningin van het land zijn

Hoor het lied van de golven

Storm roept donder en licht op

Een prematuur graf overwoekerd door zwarte lillles

van de nacht

Hekaat, kom op!

Breng de liefde van mijn leven terug!

Regen valt naar beneden, mijn mantel wordt hier nat van

Koude grijze ochtend

Ik heb de laatste trein gemist waarmee ik naar jou terug kon worden gebracht!

Het heeft geen zin om hier te blijven wachten op

de dageraad

De dwaas zadelt gewoon weer op alsof hij

Altijd geweten

En opnieuw hoort hij de kreet van de raaf