The Point of No Return - Antichrisis

Up on the balcony

I watched you walk away but I couldn’t see

That this parting kiss was forever

Oh come back to me

Yet another summer without you

Soon fall will be there

But comes winter I guess I’ll be over in Cornwall somewhere

I try walking in our footsteps

These days passing in a time lapse

I went through anger, hate and frustration

Searching for some kind of revocation

We couldn’t fail?

How did it happen?

For a dare?

Everything’s shattered

Darkness embrace me

I’m misplaced here

This is the wrong score

Stranded on a strange shore

The way we were

Our hearts were beating together til something occured

Now you’re up there somewhere in Scotland

I’m left in midair

Guess I’m waiting for your return eternally

But comes the end of December

Let it rain down on me

What have we found?

Just a rebound

Was it worth the price we paid?

What have we gained after these strains?

Remember Penzance Promenade?

What’s the truth?

The importance of who’s right or wrong

I don’t care

We’ve been fooling around for too long

Much too long, my Love

The point of no return on our way home

Each day my heart is gettin' colder

The burden’s heavy on my shoulder

Over and over I see the same scene

Trapped in a nightmare not just a bad dream

Couldn’t run coz I was petrified

Tried to swallow my foolish pride

Cities lost forever so it seems

Missing you so much it makes me wanna scream

Last night I had a dream

Me flying high above the sea in the sky

With my arms wide open dazzling clouds passing by

And the mermaids' song guiding me on my way

To the coastline with its white cliffs of chalk and clay

I’m trying hard to keep my eyes shut

The things I see they are not clear-cut

Tryin' to get you out of my mind

Fuck off, you left me behind

This time there’ll be no substitution

Just like with former dissolutions

Occupying my heart

Now pack your things and run

Because everything’s said and done

A saturday back in September

The golden sunlight in your eyes

This day I always will remember

You were the fairest of all brides

The sun has gone

We’re on our own

Our paradise a fragile dream

A void is calling and I’m falling

Into time’s adamant stream

Called your name into the night but you’re gone

All forgone

Not a flame will arise from the embers at dawn

No more dawn, my Love

The point of no return on our way home

Come to me across the sea

Boven op het balkon

Ik zag je weglopen, maar ik kon het niet zien

Dat deze afscheidskus voor altijd was

Oh kom terug bij mij

Weer een zomer zonder jou

Binnenkort is de herfst daar

Maar als het winter wordt, denk ik dat ik ergens in Cornwall zal zijn

Ik probeer in onze voetsporen te treden

Deze dagen gaan in een tijdsverloop voorbij

Ik ging door woede, haat en frustratie

Zoeken naar een soort van intrekking

Kunnen we niet falen?

Hoe is het gebeurd?

Voor een uitdaging?

Alles is verbrijzeld

Duisternis omarm me

Ik ben hier misplaatst

Dit is de verkeerde score

Gestrand op een vreemde kust

De manier waarop we waren

Onze harten klopten samen tot er iets gebeurde

Nu ben je daar ergens in Schotland

Ik blijf in de lucht

Denk dat ik eeuwig op je terugkeer wacht

Maar komt eind december

Laat het op me neerregenen

Wat hebben we gevonden?

Gewoon een rebound

Was het de prijs waard die we betaalden?

Wat hebben we gewonnen na deze soorten?

Herinner je je Penzance Promenade nog?

Wat is de waarheid?

Het belang van wie gelijk heeft of niet

Het kan me niet schelen

We zijn te lang aan het klooien geweest

Veel te lang, mijn liefde

Het punt van geen terugkeer op weg naar huis

Elke dag wordt mijn hart kouder

De last is zwaar op mijn schouder

Steeds weer zie ik dezelfde scène

Gevangen in een nachtmerrie, niet alleen in een nare droom

Kon niet rennen, want ik was doodsbang

Probeerde mijn dwaze trots in te slikken

Steden voor altijd verloren, zo lijkt het

Ik mis je zo erg dat ik wil schreeuwen

Vannacht had ik een droom

Ik vlieg hoog boven de zee in de lucht

Met mijn armen wijd open oogverblindende wolken die voorbij trekken

En het lied van de zeemeerminnen dat me begeleidt op mijn weg

Naar de kustlijn met zijn witte kliffen van krijt en klei

Ik doe mijn best om mijn ogen dicht te houden

De dingen die ik zie, zijn niet duidelijk

Probeer je uit mijn gedachten te krijgen

Rot op, je liet me achter

Deze keer is er geen vervanging

Net als bij eerdere ontbindingen

Mijn hart bezetten

Pak nu je spullen en ren weg

Omdat alles is gezegd en gedaan

Een zaterdag terug in september

Het gouden zonlicht in je ogen

Deze dag zal ik altijd onthouden

Je was de mooiste van alle bruiden

De zon is weg

We staan ​​er alleen voor

Ons paradijs een fragiele droom

Een leegte roept en ik val

In de onvermurwbare stroom van de tijd

Riep je naam in de nacht, maar je bent weg

Alles vergeten

Bij zonsopgang zal er geen vlam uit de sintels ontstaan

Geen dageraad meer, mijn liefde

Het punt van geen terugkeer op weg naar huis

Kom naar mij over de zee