No Going Back - Antichrisis

As love is passing out

what was it all about

could you please explain?

I asked you twice before

don’t you love me anymore

but you just smiled and touched my face…

The sound of falling rain

like shards of glass

Bloodstained!

Why can’t we be saved by the bell?

So strange it doesn’t hurt no more

Now that we’ve finally hit the score

Guess everything must go!

Distractions of days gone by on the window pane

You keep walking down that lane

Too bad we didn’t have the heart

to pass the test, not to depart

and finish what we’ve started

Now we left everything behind

pretending to make up our mind

what kind of mind can be so blind?

Accusing me, not to forget

You took the blame, a ricochet

All things once good turned into bad

And even if I understand

we couldn’t meet our vast demands

I doubt if anyone ever can

Streaks of lightning set the skies aflame

The wedding bells toll for our love in vain

Our joy, our laughter as we wane

like distant shadows in the falling rain

A last distraction on my window pane

Why did I let you walk down that lane?

Prematurely our love gave up its ghost

abandoned us just when we needed it most

But somewhere out there in the night

we’re still standing side by side

the nightwind calls

and there’s no going back

no going back

Hold me tight for one last time

though my heart feels cold as rime

it’s all over now

no going back

no going back

Terwijl liefde flauwvalt

waar ging het allemaal over?

zou je alsjeblieft kunnen uitleggen?

Ik heb je al twee keer eerder gevraagd

hou je niet meer van me?

maar je glimlachte gewoon en raakte mijn gezicht aan...

Het geluid van vallende regen

als glasscherven

met bloed bevlekt!

Waarom kunnen we niet worden gered door de bel?

Zo vreemd dat het geen pijn meer doet

Nu we eindelijk de score hebben bereikt

Denk dat alles weg moet!

Afleiding uit vervlogen tijden op de ruit

Je blijft op die baan lopen

Jammer dat we het hart niet hadden

om de test te halen, niet om te vertrekken

en maak af waar we aan begonnen zijn

Nu hebben we alles achtergelaten

doen alsof we een besluit nemen

wat voor soort geest kan zo blind zijn?

Mij ​​beschuldigen, niet te vergeten

Jij nam de schuld op je, een ricochet

Alle dingen die ooit goed waren, zijn slecht geworden

En zelfs als ik het begrijp

we konden niet aan onze enorme eisen voldoen

Ik betwijfel of iemand ooit kan

Bliksemstrepen zetten de lucht in vuur en vlam

De trouwklokken luiden voor onze liefde tevergeefs

Onze vreugde, ons gelach als we afnemen

als verre schaduwen in de vallende regen

Een laatste afleiding op mijn vensterpaneel

Waarom liet ik je over die baan lopen?

Voortijdig gaf onze liefde zijn geest op

heeft ons in de steek gelaten net toen we het het hardst nodig hadden

Maar ergens daarbuiten in de nacht

we staan ​​nog steeds naast elkaar

de nachtwind roept

en er is geen weg terug

niet teruggaan

Houd me nog een laatste keer vast

hoewel mijn hart koud aanvoelt als rijp

het is allemaal voorbij nu

niet teruggaan

niet teruggaan