Mollys Abschied - Ann Murray, Roderick Williams, Iain Burnside

Lebe wohl, du Mann der Lust und Schmerzen!

Mann der Liebe, meines Lebens Stab!

Gott mit dir, Geliebter!

Tief zu Herzen

Halle dir mein Segensruf hinab!

Zum Gedächtnis biet' ich dir, statt Goldes --

Was ist Gold und goldeswerter Tand?

--

Biet' ich lieber, was dein Auge Holdes

Was dein Herz an Molly Liebes fand

Vom Gesicht, der Waltstatt deiner Küsse

Nimm, so lang' ich ferne von dir bin

Halb zum mindesten im Schattenrisse

Für die Phantasie die Abschrift hin!

Nimm, du süßer Schmeichler, von den Locken

Die du oft zerwühltest und verschobst

Wann du über Flachs an Pallas Rocken

Über Gold und Seide sie erhobst!

Meiner Augen Denkmal sei dies blaue

Kränzchen flehender Vergißmeinnicht

Oft beträufelt von der Wehmut Taue

Der hervor durch sie vom Herzen bricht!

Vaarwel, jij man van plezier en pijn!

man van liefde, mijn levensroede!

God zij met u, geliefden!

Diep in het hart

Hall down mijn oproep van zegen!

Als gedenkteken bied ik je, in plaats van goud aan --

Wat is goud en snuisterijen goud waard?

--

Ik bied liever aan waar je oog van houdt

Wat je hart vond in Molly Liebes

Van het gezicht, de plaats van je kussen

Neem het terwijl ik ver van je ben

De helft tenminste in silhouet

Het exemplaar voor de verbeelding!

Neem, jij lieve vleier, van de krullen

Die je vaak verstoorde en verschoof

Als je over vlas op Pallas Rocken

Verhoogde ze boven goud en zijde!

Het monument voor mijn ogen is deze blauwe

Krans van smekende vergeet-mij-nietjes

Vaak besprenkeld met melancholische touwen

Die door hen heen breekt vanuit het hart!