Das Liedchen Von Der Ruhe - Ann Murray, Roderick Williams, Iain Burnside

Im Arm der Liebe ruht sich’s wohl

Wohl auch im Schoß der Erde

Ob’s dort noch, oder hier sein soll

Wo Ruh' ich finden werde:

Das forscht mein Geist und sinnt und denkt

Und fleht zur Vorsicht, die sie schenkt

In Arm der Liebe ruht sich’s wohl

Mir winkt sie ach!

vergebens

Bei dir Elise fänd ich wohl

Die Ruhe meines Lebens

Dich wehrt mir harter Menschen Sinn

Und in der Blüte welk' ich hin!

Im Schoß der Erde ruht sich’s wohl

So still und ungstöret

Hier ist das Herz so kummrvoll

Dort wird’s durch nichts beschweret

Man schläft so sanft, schläft sich so süß

Hinüber in das Paradies

Ach, wo ich wohl noch ruhen soll

Von jeglicher Beschwerde

In Arm der Liebe ruht sich’s wohl

Wohl auch im Schoß der Erde!

Bald muß ich ruh’n und wo es sei

Dies ist dem Müden einerlei

Het rust goed in de armen van de liefde

Waarschijnlijk ook in de schoot van de aarde

Of het er nog moet zijn of hier

Waar ik vrede zal vinden:

Dit is wat mijn geest onderzoekt en overdenkt en denkt

En smeekt om de voorzichtigheid die ze schenkt

Het rust goed in de armen van de liefde

Oh, ze zwaait naar me!

tevergeefs

Ik voel me goed bij je Elise

De rest van mijn leven

Je verdedigt me hard menselijk gevoel

En in de bloesem verdor ik!

In de schoot van de aarde rust het goed

Zo stil en ongestoord

Hier is het hart zo verdrietig

Niets weegt het daar beneden

Je slaapt zo zacht, je slaapt zo lief

Over naar het paradijs

Oh, waar ik zou moeten rusten

van elke klacht

Het rust goed in de armen van de liefde

Waarschijnlijk ook in de schoot van de aarde!

Binnenkort moet ik rusten en waar het is

Het maakt niet uit voor de vermoeide