Lišće Minulih Jeseni - Alogia

Mislila je da su oblaci kise

sivilom pritisli zidove sobe

a njene suze su mutile bode

iz koji brodovi davno otplovise…

Kako zivot izgubi smisao

kad pojavi se pitanje «zasto?»

i sve je pusto k’o prazna misao

jutro je, a nekom je since vec zaslo…

I tiho prekriva je,

zuti pokrov svih godina

to je samo lisce…

Minulih jeseni — to su samo magle

minulih jeseni — to je samo…

Strah

odsanjala je sve divne snove

zaboravila laku noc…

Zasto sve reci tako bole

kad najcarobnija izgubi moc…

I gledaju je zbunjene slike,

fotografije suncanih dana,

i uramljene kao da disu

svakim dahom pisu rec «sama»

i tiho prekriva je,

pokrov svih godina

to je samo lisce…

Minulih jeseni — to su samo magle

minulih jeseni — to je samo lisce

minulih jeseni — to su samo magle

minulih jeseni — to je samo…

Strah

Ze dacht dat de wolken regen waren

ze drukten de muren van de kamer met grijs

en haar tranen vervaagden de steken

waarvan lang geleden schepen vertrokken...

Hoe het leven betekenis verliest

wanneer de vraag "waarom?"

en alles is zo leeg als een lege gedachte

Het is ochtend en voor sommigen is het al een tijdje geleden.

En bedekt het stilletjes,

gele kaft van alle jaren

het zijn maar bladeren...

Afgelopen herfst - het is gewoon mist

afgelopen herfst - het is gewoon...

Angst

ze droomde alle prachtige dromen

goede nacht vergeten...

Waarom doen al die woorden zoveel pijn?

wanneer de meest magische kracht verliest...

En ze kijken naar haar in verwarde beelden,

foto's van zonnige dagen,

en ingelijst alsof hij ademt

bij elke ademhaling schrijven ze het woord "alleen"

en bedekt het stilletjes,

alle jaren dekken

het zijn maar bladeren...

Afgelopen herfst - het is gewoon mist

afgelopen herfst - het zijn maar bladeren

afgelopen herfst - het is maar mist

afgelopen herfst - het is gewoon...

Angst