Heavy Hangs the Albatross - Alesana

I’ve made up my mind and I will be leaving

Leaving this cruel, dark world for the soulless to share

But first…

Women will shriek and watch their husbands bleed

Child will cry and watch their mothers die

Because tonight…

Tonight we all go to hell!

Why?

I have to let go of what happened to my love

I am taking out on everyone else all the problems I’ve brought on myself

When I made your heart melt

My belle, we soon will meet again

There’s nothing left for me to lose except confusion

I’m finished trying to tell myself this will go away

There’s no one left to talk me down

My feet are slipping…

One day I hope my name doesn’t bring back memories

Of the day that I left her

Goodbye, so long

My heart belongs to the one I am chasing after

For better, or even for worse, remember me forever…

Now the only question left is how to take you all down with me

The coroner will have his hands full tonight

That is if he is not among the dead

Dead will choke the streets with such vulgarity that grown men will weep

And then you will find the end is drawing night

The dizziness stuns me, would someone please distract me?

Can I really get through this?

Can I really betray myself?

There’s sweat on my hands and a knife at my throat

And as the blade bites my skin Annabel appears…

Ik heb een besluit genomen en ik ga weg

Deze wrede, donkere wereld verlaten voor de ziellozen om te delen

Maar eerst…

Vrouwen zullen krijsen en hun echtgenoten zien bloeden

Kind zal huilen en hun moeders zien sterven

Want vanavond...

Vanavond gaan we allemaal naar de hel!

Waarom?

Ik moet loslaten wat er met mijn liefde is gebeurd

Ik reken alle problemen af ​​die ik mezelf heb aangedaan

Toen ik je hart deed smelten

Mijn schoonheid, we zullen elkaar snel weer ontmoeten

Er is niets meer te verliezen voor mij, behalve verwarring

Ik ben klaar met mezelf te vertellen dat dit zal verdwijnen

Er is niemand meer om me uit te praten

Mijn voeten glijden weg...

Op een dag hoop ik dat mijn naam geen herinneringen oproept

Van de dag dat ik haar verliet

Tot ziens, tot zo lang

Mijn hart behoort toe aan degene die ik najaag

Ten goede, of zelfs ten kwade, onthoud me voor altijd...

Nu is de enige vraag nog hoe ik jullie allemaal met me mee naar beneden kan nemen

De lijkschouwer zal zijn handen vol hebben vanavond

Dat is als hij niet onder de doden is

Dood zal de straten verstikken met zo'n vulgariteit dat volwassen mannen zullen huilen

En dan zul je zien dat het einde tekennacht is

De duizeligheid verbijstert me, kan iemand me alsjeblieft afleiden?

Kan ik hier echt doorheen komen?

Kan ik mezelf echt verraden?

Er zit zweet op mijn handen en een mes op mijn keel

En terwijl het mes in mijn huid bijt, verschijnt Annabel...