Ambrosia - Alesana

A touch of poison, seals my fate

The dawn echoes the night with my glory

(The sun himself honors me)

Once king of roses, now lord of gold

Blessed with the gift of gilded touch

The Gods themselves envy my hand

Fate wields its knife to cut the thread

I curse the day my dream became my descent

Suddenly I long for you, My only love

In my perfection I have no want

A folly as fatal as sin

Yet eyes still glint with greed untold

Has now become the end of me

I curse the day my dream became my descent

Suddenly I long for you, My only love

…Have I not…

Earned this the gift of beauty within?

How selfish were the Gods to

Keep their riches from my rightful treasure?

I truly have become one of them my fatal flaw

Een vleugje gif, bezegelt mijn lot

De dageraad echoot de nacht met mijn glorie

(De zon zelf eert mij)

Ooit koning van rozen, nu heer van goud

Gezegend met de gave van vergulde aanraking

De goden zelf zijn jaloers op mijn hand

Het lot zwaait met zijn mes om de draad door te snijden

Ik vervloek de dag dat mijn droom mijn afkomst werd

Plots verlang ik naar jou, mijn enige liefde

In mijn perfectie heb ik geen behoefte

Een dwaasheid zo dodelijk als de zonde

Toch glinsteren de ogen nog steeds van onnoemelijke hebzucht

Is nu het einde van mij geworden

Ik vervloek de dag dat mijn droom mijn afkomst werd

Plots verlang ik naar jou, mijn enige liefde

...Heb ik niet...

Verdiende dit het geschenk van schoonheid van binnen?

Hoe egoïstisch waren de goden om

Hun rijkdom weghouden van mijn rechtmatige schat?

Ik ben echt een van hen geworden, mijn fatale fout