Daggers Speak Louder Than Words - Alesana

Eyes open to splattered blood

Cold tile mocks me as I arise to find the knife is still in my back

Shifting thoughts now slow with venom

Take me as I stagger, is this all we were worth?

I’ve lost you for good without regret

Your once gentle words are bleeding from my eyes

Screams of terror now fill my every breath

I know you’ll rue the day you ever met me

I’ll lay you down to sleep when sorrow will bury the blade hilt deep

You know I would have died for you

Now I’m forced to choose between a life of revenge or regret

As I thirst for vengeance, my heart struggles to come to grips

Why would you leave me to die, turn, and walk away?

Alone, you stood so still as you watched me break

Did it now kill you too?

what has led you to the dagger my friend?

You know I would have died for you

Now I’m forced to choose between a life of revenge or regret

As I thirst for vengeance, my heart struggles to come to grips

Why would you leave me to die, turn, and walk away?

My revenge is made so clear midst cold tears left with the betrayed

I’ll see that you never forget this

I will hunt you down like a dog

Lies could never disguise what I saw behind me in you

Remembering times we have shared, my friend for life is gone

We’ll let the embers serve as the only memory of last days, so long ago

Why would you leave me to die, turn, and walk away?

Why would you leave me to die after you had buried the dagger hilt deep?

You’re dead to me.

I would have died for you

Now I’m forced to choose between a life of revenge or regret

As I thirst for vengeance, my heart struggles to come to grips

Why would you leave me to die, turn, and walk away?

You’re dead to me

Ogen open voor bloedspatten

Koude tegels bespotten me als ik opsta om te ontdekken dat het mes nog steeds in mijn rug zit

Verschuivende gedachten nu langzaam met gif

Neem me als ik wankel, is dit alles wat we waard waren?

Ik ben je voorgoed kwijt zonder spijt

Je eens zo vriendelijke woorden bloeden uit mijn ogen

Schreeuwen van angst vullen nu mijn adem

Ik weet dat je spijt zult hebben van de dag dat je me ooit hebt ontmoet

Ik zal je in slaap leggen wanneer verdriet het gevest van het mes diep zal begraven

Je weet dat ik voor je zou zijn gestorven

Nu moet ik kiezen tussen een leven van wraak of spijt

Terwijl ik dorst naar wraak, worstelt mijn hart om te grijpen

Waarom zou je me laten sterven, omdraaien en weglopen?

Alleen, je stond zo stil terwijl je me zag breken

Heeft het jou nu ook vermoord?

wat heeft je naar de dolk geleid, mijn vriend?

Je weet dat ik voor je zou zijn gestorven

Nu moet ik kiezen tussen een leven van wraak of spijt

Terwijl ik dorst naar wraak, worstelt mijn hart om te grijpen

Waarom zou je me laten sterven, omdraaien en weglopen?

Mijn wraak is zo duidelijk gemaakt temidden van koude tranen die achterblijven bij de verraden

Ik zal ervoor zorgen dat je dit nooit vergeet

Ik zal op je jagen als een hond

Leugens konden nooit verhullen wat ik achter me in jou zag

Herinner me de tijden die we hebben gedeeld, mijn vriend voor het leven is weg

We laten de sintels dienen als de enige herinnering aan de afgelopen dagen, zo lang geleden

Waarom zou je me laten sterven, omdraaien en weglopen?

Waarom zou je me laten sterven nadat je het dolkgevest diep had begraven?

Je bent dood voor mij.

Ik zou voor je zijn gestorven

Nu moet ik kiezen tussen een leven van wraak of spijt

Terwijl ik dorst naar wraak, worstelt mijn hart om te grijpen

Waarom zou je me laten sterven, omdraaien en weglopen?

Je bent dood voor mij