A Siren's Soliloquy - Alesana

That so delicately drip from this angel of untamed lust

Suddenly I fear the end of my solitude

Once a warrior, poetic shrieks now own my soul

Left behind to fight the ruthless pawns of Eris

Hope will strike her down beneath the blade as she sings for him

Suffering unseen now will be left to burn in her stare

But he no longer fights the torture of her voice

So long forgotten, I am lost in her stare

Made so clear as she extracts her painful toll

A soul now echoes with the torture of the sirens

…He is hers…

Beautiful whispers leave one so far

Chain these hands of ageless struggle

Rid us of this beloved curse

An epic tale of deceit is given life once more on silver lips so spiteful

Her tongue screams for him

Rid us of this curse

Suffering unseen now will be left to burn in her stare

But he no longer fights the torture of her voice

So long forgotten, I am lost in her stare

Mad so clear as she extracts her painful toll

A soul now echoes with the torture of the sirens

…He is hers…

Set loose so long ago by the foolish whim of Pandora

Phantoms which shall forever prey on mankind’s weakness

The grains of time hold no bearing to those eyes

In pale moonlight she sings to the haunted sea

Vile notes seduce old Cerberus to slake unholy thirst

Left behind to fight the ruthless pawns of Eris

Hope will strike her down beneath the blade as she sings for him

Suffering unseen now will be left to burn in her stare

But he no longer fights the torture of her voice

So long forgotten, I am lost in her stare

Mad so clear as she extracts her painful toll

A soul now echoes with the torture of the sirens

…He is hers…

Die zo fijntjes druipen van deze engel van ongetemde lust

Plotseling vrees ik het einde van mijn eenzaamheid

Ooit een krijger, nu bezitten poëtische kreten mijn ziel

Achtergelaten om te vechten tegen de meedogenloze pionnen van Eris

Hope zal haar neerslaan onder het mes terwijl ze voor hem zingt

Lijden die nu ongezien is, blijft in haar blik branden

Maar hij vecht niet langer tegen de marteling van haar stem

Zo lang vergeten, ik ben verloren in haar blik

Zo duidelijk gemaakt terwijl ze haar pijnlijke tol eist

Een ziel weergalmt nu met de marteling van de sirenes

…Hij is van haar…

Mooie fluisteringen laat er een tot nu toe

Keten deze handen van tijdloze strijd

Bevrijd ons van deze geliefde vloek

Een episch verhaal van bedrog wordt opnieuw tot leven gebracht op zilveren lippen die zo hatelijk zijn

Haar tong schreeuwt om hem

Bevrijd ons van deze vloek

Lijden die nu ongezien is, blijft in haar blik branden

Maar hij vecht niet langer tegen de marteling van haar stem

Zo lang vergeten, ik ben verloren in haar blik

Gek zo duidelijk als ze haar pijnlijke tol eist

Een ziel weergalmt nu met de marteling van de sirenes

…Hij is van haar…

Zo lang geleden losgelaten door de dwaze gril van Pandora

Fantomen die voor altijd op de zwakheid van de mensheid zullen jagen

De korrels van de tijd hebben geen invloed op die ogen

In bleek maanlicht zingt ze naar de spookachtige zee

Vieze noten verleiden oude Cerberus om onheilige dorst te lessen

Achtergelaten om te vechten tegen de meedogenloze pionnen van Eris

Hope zal haar neerslaan onder het mes terwijl ze voor hem zingt

Lijden die nu ongezien is, blijft in haar blik branden

Maar hij vecht niet langer tegen de marteling van haar stem

Zo lang vergeten, ik ben verloren in haar blik

Gek zo duidelijk als ze haar pijnlijke tol eist

Een ziel weergalmt nu met de marteling van de sirenes

…Hij is van haar…