Включи во мне свет - Алексей Чумаков, Юлия Ковальчук

На краю Вселенной, я падаю вниз.

Это неизбежно и ты за прошлое не держись.

Плавятся звезды, время превращает все в пыль.

Это несерьезно, здесь все перемешалось, быль и небыль.

Наши города погружаются в туман.

Как всегда по утрам, будто изо льда

Наши души.

А потом суета и каждая струна во мне натянута.

Ведь ты же знаешь, как нужно.

Включи во мне свет, выключи память.

Сколько будет еще побед, не сосчитать их.

Включи во мне свет, выключи мысли.

Неважно вниз или вверх.

Главное, что здесь и сейчас мы вместе.

На краю Вселенной, целая жизнь.

Я стою, как в детстве и мне не страшно смотреть вниз.

Прямо в твои руки сегодня я упаду.

Ни тоски, ни разлуки.

Не будет любви на бегу.

Наши города погружаются в туман.

Как всегда по утрам, будто изо льда

Наши души.

А потом суета и каждая струна во мне натянута.

Ведь ты же знаешь, как нужно.

Включи во мне свет, выключи память.

Сколько будет еще побед, не сосчитать их.

Включи во мне свет, выключи мысли.

Неважно вниз или вверх.

Главное, что здесь и сейчас мы вместе.

Включи во мне свет, выключи память.

Сколько будет еще побед, не сосчитать их.

Включи во мне свет, выключи мысли.

Неважно вниз или вверх.

Главное, что здесь и сейчас мы вместе.

Aan de rand van het universum val ik naar beneden.

Het is onvermijdelijk en je houdt niet vast aan het verleden.

Sterren smelten, de tijd verandert alles in stof.

Dit is niet serieus, alles loopt hier door elkaar, realiteit en fictie.

Onze steden zinken weg in de mist.

Zoals altijd in de ochtend, als van ijs

Onze zielen.

En dan is de ijdelheid en elke snaar in mij gespannen.

Je weet tenslotte hoe je het moet doen.

Doe het licht in mij aan, schakel de herinnering uit.

Hoeveel overwinningen er nog zullen zijn, tel ze niet mee.

Doe het licht in mij aan, doe de gedachten uit.

Het maakt niet uit naar boven of naar beneden.

Het belangrijkste is dat we hier en nu samen zijn.

Aan de rand van het heelal, een leven lang.

Ik sta als in mijn kindertijd en ik ben niet bang om naar beneden te kijken.

Recht in je armen vandaag zal ik vallen.

Geen verdriet, geen scheiding.

Er zal geen liefde op de vlucht zijn.

Onze steden zinken weg in de mist.

Zoals altijd in de ochtend, als van ijs

Onze zielen.

En dan is de ijdelheid en elke snaar in mij gespannen.

Je weet tenslotte hoe je het moet doen.

Doe het licht in mij aan, schakel de herinnering uit.

Hoeveel overwinningen er nog zullen zijn, tel ze niet mee.

Doe het licht in mij aan, doe de gedachten uit.

Het maakt niet uit naar boven of naar beneden.

Het belangrijkste is dat we hier en nu samen zijn.

Doe het licht in mij aan, schakel de herinnering uit.

Hoeveel overwinningen er nog zullen zijn, tel ze niet mee.

Doe het licht in mij aan, doe de gedachten uit.

Het maakt niet uit naar boven of naar beneden.

Het belangrijkste is dat we hier en nu samen zijn.