Любовь уходит тихо - Алексей Брянцев

Нам кажется, что этот вечер наш, но это лишь мираж,

Любовь — игра с огнем и мы сгораем в нем.

Молчим опять и нечего сказать, привычка просто ждать.

Дыхание любви, попробуй, оживи.

Припев:

Любовь уходит тихо, неслышно, ступая на носочках мягко.

Она уже почти не дышит, она уже почти иссякла.

Любовь уходит тихо, неслышно, и дверью никогда не хлопнет.

Она себя считает лишней и вряд ли о себе напомнит…

Не надо слов, совсем не надо слов и ты не вспомнишь снов,

В которых мы с тобой гуляли под луной.

Прости, забудь, что было — не вернуть, хотя не в этом суть.

Когда нет нужных слов, пойми, ушла любовь.

Припев:

Любовь уходит тихо, неслышно, ступая на носочках мягко.

Она уже почти не дышит, она уже почти иссякла.

Любовь уходит тихо, неслышно, и дверью никогда не хлопнет.

Она себя считает лишней и вряд ли о себе напомнит…

Любовь уходит тихо, неслышно, ступая на носочках мягко.

Она уже почти не дышит, она уже почти иссякла.

Любовь уходит тихо, неслышно, и дверью никогда не хлопнет.

Она себя считает лишней и вряд ли о себе напомнит…

Het lijkt ons dat deze avond van ons is, maar het is maar een luchtspiegeling,

Liefde is een spel met vuur en we branden erin.

We zijn weer stil en er valt niets te zeggen, de gewoonte is gewoon om te wachten.

Adem van liefde, probeer, herleef.

Refrein:

Liefde vertrekt stilletjes, onhoorbaar, zachtjes op de tenen stappend.

Ze is bijna buiten adem, ze is bijna uitgeput.

Liefde vertrekt stilletjes, onhoorbaar, en de deur zal nooit dichtslaan.

Ze beschouwt zichzelf als overbodig en zal waarschijnlijk niet aan zichzelf denken...

Je hebt geen woorden nodig, je hebt helemaal geen woorden nodig, en je herinnert je geen dromen,

Waarin jij en ik onder de maan liepen.

Vergeef me, vergeet wat er is gebeurd - keer niet terug, hoewel dit niet het punt is.

Als er geen noodzakelijke woorden zijn, begrijp dan dat liefde weg is.

Refrein:

Liefde vertrekt stilletjes, onhoorbaar, zachtjes op de tenen stappend.

Ze is bijna buiten adem, ze is bijna uitgeput.

Liefde vertrekt stilletjes, onhoorbaar, en de deur zal nooit dichtslaan.

Ze beschouwt zichzelf als overbodig en zal waarschijnlijk niet aan zichzelf denken...

Liefde vertrekt stilletjes, onhoorbaar, zachtjes op de tenen stappend.

Ze is bijna buiten adem, ze is bijna uitgeput.

Liefde vertrekt stilletjes, onhoorbaar, en de deur zal nooit dichtslaan.

Ze beschouwt zichzelf als overbodig en zal waarschijnlijk niet aan zichzelf denken...