Рождество - Александр Васильев

Из далеких степей отныне никто не вернется к ней

У нее на груди навсегда умолк жук-скоробей.

Но она весела ее сердце открыто для рыцарей

И закрыто для зла и для демонов, и для полиции.

Новый мне звук, люди с веселыми лицами дверь открывают на стук

Книги желтеют страницами, рыбы скользят мимо рук и Рождество!

И Рождество!

И Рождество, о-о!

Мой колпак в бубенцах он звенит на любое движение

Кто-то бросил в сердцах мы потеряны как поколение.

Но разорви эту ткань, напиши свое имя на радуге

И не тронь ни ростка и будут праздники и схлынут недуги

Новый мне звук, люди с веселыми лицами дверь открывают на стук

Книги желтеют страницами, рыбы скользят мимо рук и Рождество!

И Рождество!

И Рождество, о-о!

И Рождество!

И Рождество, о-о!

Vanaf nu zal niemand meer naar haar terugkeren vanuit de verre steppen.

Op haar borst was de snelheidskever eeuwig stil.

Maar ze is vrolijk, haar hart staat open voor ridders

En gesloten voor het kwaad, en voor demonen, en voor de politie.

Een nieuw geluid voor mij, mensen met vrolijke gezichten openen de deur op een klop

Boeken worden geel met pagina's, vissen glippen langs je handen en Kerstmis!

En Kerstmis!

En Kerstmis, oh-oh!

Mijn pet is in belletjes, hij rinkelt voor elke beweging

Iemand gooide in onze harten, we zijn verloren als een generatie.

Maar scheur deze stof, schrijf je naam op de regenboog

En raak geen enkele spruit aan en er zullen feestdagen zijn en kwalen zullen verdwijnen

Een nieuw geluid voor mij, mensen met vrolijke gezichten openen de deur op een klop

Boeken worden geel met pagina's, vissen glippen langs je handen en Kerstmis!

En Kerstmis!

En Kerstmis, oh-oh!

En Kerstmis!

En Kerstmis, oh-oh!