Ты – женщина! - Александр Ломинский

1. Восторг любви и самоотреченье,

Блаженства рай и тайная мечта,

И жертвы, и святые откровенья —

Все бред пустой и только суета!

Судьбу свою кому-то посвящая,

Не замыкай на нем широкий мир,

Живи, себя ничем не обольщая,

Задумайся, а он ли твой кумир?

Ты не ряди его в свои мечтанья,

Не радуйся, как малое дитя,

Когда, или скучая, иль шутя,

Подарит он ответное признанье.

2.Не открывай, что сил уже не стало,

И на себя надейся лишь одну,

Ты женщина, которой не пристало

Пойти от мелкой трещины ко дну.

Начни опять, найди такое дело,

Чтоб заиграл огонь в твоей крови,

Чтоб жизнь твоя как прежде зазвенела,

Но в мир свой… посторонних не зови!

1. De vreugde van liefde en zelfverloochening,

Zalige hemel en geheime droom,

En offers, en heilige openbaringen -

Alle onzin is leeg en alleen maar ijdelheid!

Je lot aan iemand opdragen

Sluit de wijde wereld er niet op af,

Leef zonder jezelf te verleiden,

Denk er eens over na, is hij je idool?

Je past hem niet in je dromen,

Wees niet blij als een klein kind

Wanneer, of verveeld, of een grapje,

Hij zal een reactie geven.

2. Open niet dat de krachten weg zijn,

En vertrouw op jezelf slechts één,

Je bent een vrouw die niet paste

Ga van een kleine scheur naar de bodem.

Begin opnieuw, vind zoiets,

Om een ​​vuur in je bloed te spelen,

Zodat je leven klonk als voorheen,

Maar roep geen buitenstaanders in jouw wereld!