Навек - Александр Ломинский

Я навек с тобой в этом мире обреченном.

Пусть горит свечой свет планет неземной.

Мы так далеки и друг друга растеряли,

Позабыли дни, что с тобою нас венчали.

Так были беззаботны, словно дети

Мы ароматом сна объяты.

Ты словно наваждение, розою ветров

Ты пришла из снов.

Из снов…

Припев:

Там, за планетами,

Буду ждать, буду звать тебя я.

Там, за кометами,

Буду ждать, буду звать тебя я.

Спишь ты, как дитя.

Целый мир уснул в покое.

Помолю Творца, чтоб не ведала ты горя.

И раскрыв тетрадь, словно сердце, пред тобою

Должен все сказать, — как люблю тебя такою.

Знай, чтобы не случилось, я всегда с тобой:

В радости и в горе вечном.

Знай, утренним дыханьем, мягким, словно шелк,

Я спешу к тебе шумом тихих волн.

Припев:

Там, за планетами,

Буду ждать, буду звать тебя я.

Там, за кометами,

Буду ждать, буду звать тебя я.

Как, как же ты прекрасна!

В золоте волос солнце луч свой забывает.

В миг, когда всё растает, даже небеса —

Как твои глаза.

Ты знаешь…

Там…

Там, за планетами,

Буду ждать, буду звать тебя я.

Там, за кометами,

Буду ждать, буду звать тебя я там…

Ik ben voor altijd bij je in deze gedoemde wereld.

Laat het licht van onaardse planeten branden als een kaars.

We zijn zo ver weg en verloren elkaar,

We zijn de dagen vergeten dat we met jou getrouwd waren.

Zo zorgeloos, als kinderen

We worden omarmd door de geur van slaap.

Je bent als een obsessie, een windroos

Je kwam uit dromen.

Van dromen...

Refrein:

Daar, voorbij de planeten,

Ik wacht, ik bel je.

Daar, achter de kometen,

Ik wacht, ik bel je.

Je slaapt als een kind.

De hele wereld viel in vrede in slaap.

Ik zal tot de Schepper bidden dat je geen verdriet kent.

En het notitieboekje openen als een hart voor je

Ik moet alles zeggen - wat hou ik zo van je.

Weet dat wat er ook gebeurt, ik altijd bij je ben:

In vreugde en in eeuwig verdriet.

Weet, ochtendadem, zacht als zijde,

Ik haast me naar je toe met het geluid van stille golven.

Refrein:

Daar, voorbij de planeten,

Ik wacht, ik bel je.

Daar, achter de kometen,

Ik wacht, ik bel je.

Hoe, wat ben je mooi!

In het goud van haar vergeet de zon zijn straal.

Op het moment dat alles smelt, zelfs de lucht -

Hoe gaat het met je ogen.

Je weet wel…

Daar…

Daar, voorbij de planeten,

Ik wacht, ik bel je.

Daar, achter de kometen,

Ik wacht, ik bel je daar...