Жизнь московская - Александр Кальянов

В городе маленьком, тихонько времечко бежит

В ботиках, в валенках народ гуляет и спешит

Жил я в том городе, не тужил, вроде бы Не знал, что жизнь по своему решит

Ох, как закружила, завертела жизнь московская

Ох, к звезде полуночной прибавилась кремлевская,

Но иногда, встают воспоминанья словно сладкий сон

Вспомню как снег, ложится вдоль дороги в городке моем, в городке моем

Я людей уважал не за одежку, за дела

Если я уставал, Москва не верила слезам

По Москве я иду, как по тонкому льду

И за себя я отвечаю сам

Ох, как закружила, завертела жизнь московская

Ох, к звезде полуночной прибавилась кремлевская,

Но иногда, встают воспоминанья словно сладкий сон

Вспомню как снег, ложится вдоль дороги в городке моем, в городке моем.

In een kleine stad loopt de tijd stil

In laarzen, in laarzen, mensen lopen en haasten zich

Ik woonde in die stad, ik rouwde niet, ik leek niet te weten dat het leven op zijn eigen manier zou beslissen

Oh, hoe Moskou het leven spinde, spinde

Oh, de Kremlin-ster is toegevoegd aan de middernachtster,

Maar soms komen herinneringen naar boven als een zoete droom

Ik herinner me hoe sneeuw valt langs de weg in mijn stad, in mijn stad

Ik respecteerde mensen niet voor kleding, voor daden

Als ik moe werd, geloofde Moskou niet in tranen

Ik loop in Moskou als op dun ijs

En ik ben verantwoordelijk voor mezelf

Oh, hoe Moskou het leven spinde, spinde

Oh, de Kremlin-ster is toegevoegd aan de middernachtster,

Maar soms komen herinneringen naar boven als een zoete droom

Ik herinner me hoe sneeuw valt langs de weg in mijn stad, in mijn stad.