Мама - Александр Кальянов

Где-то далеко осталась моя мама

Где-то, но не здесь она одна живет

Я когда-то был, любимым сыном самым,

Но порою время предъявляет счет

Может что-то, мама я забыл

Не суди, пожалуйста, так строго

Никого я в жизни так больше не любил

Не забыл к тебе домой дорогу

Никого я в жизни так больше не любил

Не забыл к тебе домой дорогу

И порою мы, так часто забываем

Кто нас дома ждет, кто верит нам всегда

Ей одной мы чаще, только обещаем,

Но проходит время, вместе с ним — года

Может что-то, мама я забыл

Не суди, пожалуйста так строго

Никого я в жизни так больше не любил

Не забыл к тебе домой дорогу

Никого я в жизни так больше не любил

Не забыл к тебе домой дорогу

Mijn moeder is ergens ver weg

Ergens, maar niet hier, woont ze alleen

Ik was ooit de meest geliefde zoon,

Maar soms geeft de tijd een rekening

Misschien iets, mam, ik ben het vergeten

Oordeel alsjeblieft niet zo hard

Ik heb in mijn leven nog nooit zo van iemand gehouden

Ik ben de weg naar je huis niet vergeten

Ik heb in mijn leven nog nooit zo van iemand gehouden

Ik ben de weg naar je huis niet vergeten

En soms vergeten we zo vaak

Wie wacht er thuis op ons, wie gelooft ons altijd

Aan haar alleen hebben we vaker, we beloven alleen

Maar de tijd verstrijkt, samen met de jaren

Misschien iets, mam, ik ben het vergeten

Oordeel alsjeblieft niet zo hard

Ik heb in mijn leven nog nooit zo van iemand gehouden

Ik ben de weg naar je huis niet vergeten

Ik heb in mijn leven nog nooit zo van iemand gehouden

Ik ben de weg naar je huis niet vergeten