Fifty Years After The Fair - Aimee Mann

Fifty years after the fair

The picture I have is so clear

Underneath the clouds in the air

Rose the Trylon and the Perisphere

And that for me was the finest of scenes

The perfect world across the river in Queens

Fifty years after the fair

I drink from a different cup

But it does no good to compare

Cause nothing ever measures up

I guess just for a second we thought

That all good things would rise to the top

And how beautiful it was, tomorrow

We’ll never have a day of sorrow

We got through the '30s but our belts were tight

We conceived of a future with no hope in sight

We’ve got decades ahead of us to get it right, I swear

Fifty years after the fair

Fifty years after the fair

I live in tomorrow town

Even on a wing and a prayer

The future never came around

It hurts to even think of those days

The damage we do by the hopes that we raise

But how beautiful it was, tomorrow

We’ll never have a day of sorrow

We got through the '30's but our belts were tight

We conceived of a future with no hope in sight

We’ve got decades ahead of us to get it right, I swear

Fifty years after the fair

Vijftig jaar na de beurs

De foto die ik heb is zo duidelijk

Onder de wolken in de lucht

Roos de Trylon en de Perisfeer

En dat was voor mij de mooiste scène

De perfecte wereld aan de overkant van de rivier in Queens

Vijftig jaar na de beurs

Ik drink uit een ander kopje

Maar vergelijken heeft geen zin

Want niets meet ooit

Ik denk dat we even dachten dat

Dat alle goede dingen naar de top zouden stijgen

En wat was het mooi, morgen

We zullen nooit een dag van verdriet hebben

We zijn de jaren '30 doorgekomen, maar onze riemen waren strak

We bedachten een toekomst zonder hoop in zicht

We hebben nog tientallen jaren voor de boeg om het goed te doen, ik zweer het

Vijftig jaar na de beurs

Vijftig jaar na de beurs

Ik woon in de stad van morgen

Zelfs op een vleugel en een gebed

De toekomst kwam nooit rond

Het doet pijn om zelfs maar aan die tijd te denken

De schade die we aanrichten door de hoop die we opwekken

Maar wat was het mooi, morgen

We zullen nooit een dag van verdriet hebben

We zijn de jaren '30 doorgekomen, maar onze riemen waren strak

We bedachten een toekomst zonder hoop in zicht

We hebben nog tientallen jaren voor de boeg om het goed te doen, ik zweer het

Vijftig jaar na de beurs