Time Is The Fire - Agathodaimon

Skies above the endless seas

Engulf horizons till they disappear

At a sign a ship shaking its masts

Passes by like a fortress floating on wastelands

Flocks of cranes sail to the skies

Where never ending paths arise

Neath the blunt and timid sun

Skies above the endless seas

The ship, the ocean, the days are… gone

Likewise lives and youth pass by They pass away, like a lie

Likewise lives and youth pass by And die…

Skies full of stars above endless seas

Horizons till they disappear

An enormous ship shaking its masts

Passes by like a floating keep

Skies above the endless seas

The ship, the ocean, the days are… gone

But till I’m not six feet underground

My angels bow to my mourning sound

And sing along my weeping, over and over again

Likewise lives and youth pass by They pass away, like a lie,

But till I’m not six feet underground

My angels, bow to my mourning sound

And sing along my weeping, over and over

With the passion of a new born lover

…Again

And then, I will look behind to the world

Like those who don’t have much to tell (each other)

When they can’t say what they want

In the shadow of these ancient walls

In their silence, I lay down to rest

In the same silence that swallowed the travelers

Who fell asleep in time

Who are now… forgotten… by æons

Time is the water in which we drown

Time is the fire in which we burn

Likewise lives and youth pass by They pass away, like a lie

Likewise lives and youth pass by

…and die

Time is the water in which we drown

Time is the fire in which we burn

Luchten boven de eindeloze zeeën

Overspoel horizonten tot ze verdwijnen

Bij een bord schudt een schip met zijn masten

Gaat voorbij als een fort dat drijft op woestenijen

Zwermen kraanvogels zeilen de lucht in

Waar eindeloze paden ontstaan

Neath de botte en timide zon

Luchten boven de eindeloze zeeën

Het schip, de oceaan, de dagen zijn... weg

Evenzo gaan levens en jongeren voorbij. Ze gaan voorbij, als een leugen

Evenzo gaan levens en jongeren voorbij en sterven...

Luchten vol sterren boven eindeloze zeeën

Horizonten tot ze verdwijnen

Een enorm schip dat met zijn masten schudt

Gaat voorbij als een drijvende donjon

Luchten boven de eindeloze zeeën

Het schip, de oceaan, de dagen zijn... weg

Maar totdat ik niet zes voet onder de grond ben

Mijn engelen buigen voor mijn rouwgeluid

En zing mijn huilen mee, keer op keer

Evenzo gaan levens en jongeren voorbij Ze gaan voorbij, als een leugen,

Maar totdat ik niet zes voet onder de grond ben

Mijn engelen, buig voor mijn rouwgeluid

En zing mee met mijn huilen, keer op keer

Met de passie van een pasgeboren minnaar

…Nog een keer

En dan kijk ik achterom naar de wereld

Zoals degenen die niet veel te vertellen hebben (elkaar)

Als ze niet kunnen zeggen wat ze willen

In de schaduw van deze oude muren

In hun stilte ga ik liggen om te rusten

In dezelfde stilte die de reizigers opslokte

Wie viel er op tijd in slaap

Wie zijn nu... vergeten... door æons

Tijd is het water waarin we verdrinken

Tijd is het vuur waarin we branden

Evenzo gaan levens en jongeren voorbij. Ze gaan voorbij, als een leugen

Evenzo komen er levens en jongeren voorbij

…en ga dood

Tijd is het water waarin we verdrinken

Tijd is het vuur waarin we branden