The ending of our yesterday - Agathodaimon

And when the moon enrapts the streams

And trembles on the fen

A thousand years have flown it seems

Since then

For if today I part the veil

And see what time portended

I feel that long ago the tale

Was ended

Little I knew in youth’s enchantment

That it is alike absurd

Or to lean against a shadow

Or believe a woman’s word

For if today I part the veil

And see what time portended

I feel that long ago the tale

Was ended

Though she once betrayed

Though empty words spoken

I wished she’d have stayed

Remained with a heart that’s broken

For I no longer am confined

In that sweet country’s spell

I have left you far behind

Farewell

Fair autumn still its breeze delays

Upon the springs that wail and sigh

And through the leaves the whisper strays

Of my sad dreams that now must die

En wanneer de maan de stromen in vervoering brengt

En beeft op het moeras

Duizend jaar zijn omgevlogen, zo lijkt het

Vanaf dat moment

Want als ik vandaag de sluier deel

En kijk hoe laat het was

Ik voel dat lang geleden het verhaal

Werd beëindigd

Ik wist weinig van de betovering van jongeren

Dat het even absurd is

Of om tegen een schaduw te leunen

Of geloof het woord van een vrouw

Want als ik vandaag de sluier deel

En kijk hoe laat het was

Ik voel dat lang geleden het verhaal

Werd beëindigd

Hoewel ze ooit heeft verraden

Hoewel lege woorden gesproken

Ik wou dat ze was gebleven

Bleef met een hart dat gebroken is

Want ik ben niet langer beperkt

In de ban van dat lieve land

Ik heb je ver achter je gelaten

Afscheid

Mooie herfst, nog steeds vertragingen in de wind

Op de bronnen die jammeren en zuchten

En door de bladeren dwaalt het gefluister af

Van mijn trieste dromen die nu moeten sterven