Oceans of Black - Agathodaimon

Beckon our last goodbye when you hear this call

You can’t face the fires once you feel them all

Another time — another day — maybe once we can return

We together in the oceans of great darkness we will burn

Lay down with me and listen closely to the sounds of the old blue

Tellin' stories long forgotten — can’t you hear they’re just for you

Another time, another day — maybe once we can return

We together in the oceans of great darkness we will burn

Feed the flames of the pictures I adore

We come together for the end while he’s calling us for more

Play the violins of death upon your naked skin

Kiss me one last time and let us die in sin

Once we will meet again in the burning halls

Where all the sorrow flows and slowly death befalls

Oceans of black shall carry us throughout the night

Where only death is real they shall be our guiding light

Swim, let yourself be carried with the tide

And on a lovelorn day, put all your fears aside

Behind the dreary path, look back to all that’s past

To realize that life is just the way to endless death at last

Feed the flames of the pictures I adore

We come together for the end while he’s calling us for more

Play the violins of death upon your naked skin

Kiss me one last time and let us die in sin

Wenken ons laatste afscheid als je deze oproep hoort

Je kunt de vuren niet aan als je ze allemaal voelt

Een andere keer — een andere dag — misschien kunnen we ooit terugkeren

Wij samen in de oceanen van grote duisternis zullen we verbranden

Ga bij me liggen en luister goed naar de geluiden van het oude blauw

Verhalen vertellen die al lang vergeten zijn — hoor je niet dat ze alleen voor jou zijn?

Een andere keer, een andere dag — misschien kunnen we ooit terugkeren

Wij samen in de oceanen van grote duisternis zullen we verbranden

Voed de vlammen van de foto's die ik aanbid

We komen samen voor het einde terwijl hij ons roept voor meer

Speel de violen des doods op je blote huid

Kus me nog een laatste keer en laat ons in zonde sterven

Zodra we elkaar weer zullen ontmoeten in de brandende zalen

Waar al het verdriet stroomt en langzaam de dood overvalt

Oceanen van zwart zullen ons de hele nacht dragen

Waar alleen de dood echt is, zullen zij ons leidende licht zijn

Zwem, laat je meevoeren met het getij

En leg op een verliefde dag al je angsten opzij

Kijk achter het sombere pad terug naar alles wat voorbij is

Om te beseffen dat het leven de weg is naar de eindeloze dood eindelijk

Voed de vlammen van de foto's die ik aanbid

We komen samen voor het einde terwijl hij ons roept voor meer

Speel de violen des doods op je blote huid

Kus me nog een laatste keer en laat ons in zonde sterven