Ne cheama pamintul - Agathodaimon

to you I now descend, oh you, deluded souls.

and to purge your sorrow, you forlorn spirits,

the curse I shall invoke

the misanthropic curse, with its sordid, purple claws

to carve your forehead, instead of cattlebrand

with iron burnt in fire

in vain will pride be seethed in veins dried up and scorched

in death-swallowed eyeballs, on foreheads purple-hued

by putrid blood that died

what can I ever chose from your exhausted entity

no fires free from dying, no undeceiving right

oh, you dead men walking

see, how urns now burst, the ashes resurrect

alike the past, which murmurs with the battle-cry

of the roman empire

see the far-off shadows, they dress in steely armour

and raise their noble foreheads that gone grey

great traian and great cesar

the rotten thrones are crumbling swept by tempests waters

the rulers iron scepters, the heavy chain of slaves

together are now crushed

the gates of the inferno outrageously wide-opened

engulfing now by thousands the filthy, depraved breaths

of tyrants grim who perish

oh, holy visionary minds, who set the stars to sing…

who create another world on this realms of mud and grime

fools and wise, young and old, sound, soul and light

all is dust, the world’s like this, and so we all are

tot jullie daal ik nu af, oh jullie, misleide zielen.

en om uw verdriet te zuiveren, u verloren geesten,

de vloek die ik zal afroepen

de misantropische vloek, met zijn smerige, paarse klauwen

om je voorhoofd te kerven, in plaats van runderbrand

met ijzer verbrand in vuur

tevergeefs zal hoogmoed in de aderen worden opgedroogd en verschroeid

in door de dood ingeslikte oogbollen, op voorhoofden paars getint

door bedorven bloed dat stierf

wat kan ik ooit kiezen uit je uitgeputte entiteit?

geen vuren vrij van stervende, geen misleidende recht

oh, jullie dode mannen lopen

kijk, hoe urnen nu barsten, de as herrijst

gelijk het verleden, dat mompelt met de strijdkreet

van het Romeinse rijk

zie de verre schaduwen, ze kleden zich in stalen harnassen

en hef hun edele voorhoofden op die grijs zijn geworden

geweldige traian en geweldige cesar?

de rotte tronen zijn aan het afbrokkelen, geveegd door stormwateren

de heersers ijzeren scepters, de zware ketting van slaven

samen zijn nu verpletterd

de poorten van het inferno schandalig wijd geopend

verzwelgt nu met duizenden de smerige, verdorven adems

van grimmige tirannen die vergaan

oh, heilige visionaire geesten, die de sterren hebben laten zingen ...

die een andere wereld creëren op dit rijk van modder en vuil

dwazen en wijs, jong en oud, geluid, ziel en licht

alles is stof, de wereld is zo, en dus zijn we allemaal