Departure - Agathodaimon

We part for ever from today

Farewell beloved one

And I, unto may death, your way

Will shun

I care not now where you may go

You can no more bereave me

Today the sweetest girl I know

Does leave me

And the air still moves my curtain

As it used in times of yore…

Moonlight down the lane uncertain

Only you come nevermore

Nor shall I as in former hours

Build Spanish castles high

With star-lit windows, and with towers of sky

When, shivering with bitter cold

Through winter nights uncertain

I watched lest you perhaps unfold

Your curtain

O what delight to stroll with you

Beneath that flowering trees

When poured its light their branches through

The moon

That I might catch with rapturous thrill

The words that you let fall

And that today I barely still

Recall

How often did I secretly pray

Swift night her sails would furl

That we might thus forever stray

Fair girl

Vanaf vandaag gaan we voor altijd uit elkaar

Vaarwel geliefde

En ik, tot de dood, op jouw manier

zal mijden

Het kan me niet schelen waar je heen gaat

Je kunt me niet meer bedroeven

Vandaag het liefste meisje dat ik ken

Verlaat me

En de lucht beweegt nog steeds mijn gordijn

Zoals het vroeger was...

Maanlicht langs de baan onzeker

Alleen jij komt nooit meer

Evenmin zal ik, zoals in vroegere uren

Spaanse kastelen hoog bouwen

Met door sterren verlichte ramen en met torens van de hemel

Wanneer, rillend van bittere kou

Door winternachten onzeker

Ik keek toe, opdat je je misschien niet ontvouwt

Jouw gordijn

O wat heerlijk om met je te wandelen

Onder die bloeiende bomen

Toen hun licht hun takken doorstroomde

De maan

Dat ik zou kunnen vangen met meeslepende sensatie

De woorden die je laat vallen

En dat ik vandaag amper stil zit

Herinneren

Hoe vaak heb ik in het geheim gebeden?

Snelle nacht zouden haar zeilen oprollen

Dat we zo voor altijd zouden kunnen dwalen

eerlijke meid