Конструктор - Адвайта

Время давит нас и сгорают секунды на таймере.

Не знаю, сколько осталось, но знаю сколько надо мне.

Главное — умнее быть и не теряться в пространстве.

Избавиться от пристрастий мутных, в грязи не остаться.

С музыкой на станциях, в хатах, клубах, подъездах.

Время несет нас вместе, а значит — торг не уместен здесь.

За свое — гну, уже, как лет десять.

Упрямый, а значит, будет все так, как я взвесил!

На двести, уверен, мир престный — исчезнет,

И прежде всего, хочу, чтобы грусть навещала реже меня.

Эти минуты, что несут боль, с улыбкой вспомню без каких либо тревог.

Старт и рывок на финиш!

Время поможет, увидишь.

Время уронит, но вскоре за это ты скажешь: «Спасибо!»

За веру, за любовь, за близких, слова за числа…

За то, что мы не уходим без смысла.

Припев:

Секундные стрелки куда-то бегут.

Время остановись… Дай мне пару минут.

Все года собрать, как

, а на небе, пускай подождут нас.

Секундные стрелки куда-то бегут.

Время остановись… Дай мне пару минут.

Все года собрать, как конструктор, а на небе, пускай подождут нас.

Время — вода, брат!

Время — песок.

Время поднимает людей вверх, как чертово колесо.

Затем бросает вниз, как прыжок с вышки.

Время, как «легкие деньги», — не бывает лишним.

Время — лоботомия.

Время, как манипулятор, —

Оно съедает тебя, как ты съедаешь свой завтрак.

Секундным стрелкам наплевать, они тебя не знают.

Будь ты — нищета или есть счета и отдых в Паттайе.

Да, я и сам, признаюсь, честно, — немного подтаял.

Время заставит замерзать даже в теплом мае.

И на сердце временами вьюги и метель,

Когда вспоминаешь ту, с которой ты делил постель.

Время ломает стереотипы Фрейда и Ницше.

И как нужно жить, чтобы найти свою нишу?

Бывает, хочется перемотать время назад,

Но циферблат продолжает молчать.

Странные вещи.

Время — удивительная штука!

Когда ты — молодой, у тебя полно времени.

Разбрасываешься им — налево, направо.

Пару лет туда, пару лет сюда…

А потом становишься старше, и вдруг…

Господи, сколько мне осталось… 35 зим?

Только подумай!

35 зим…

Секундные стрелки куда-то бегут.

Время остановись… Дай мне пару минут.

Все года собрать, как конструктор, а на небе, пускай подождут нас.

Секундные стрелки куда-то бегут.

Время остановись… Дай мне пару минут.

Все года собрать, как конструктор, а на небе, пускай подождут нас.

Секундные стрелки куда-то бегут.

Время остановись… Дай мне пару минут.

Все года собрать, как конструктор, а на небе, пускай подождут нас.

Время остановись…

De tijd verplettert ons en seconden op de timer gaan door.

Ik weet niet hoeveel er nog over is, maar ik weet hoeveel ik nodig heb.

Het belangrijkste is om slimmer te zijn en niet te verdwalen in de ruimte.

Weg met modderige verslavingen, blijf niet in de modder.

Met muziek op stations, in hutten, clubs, ingangen.

De tijd brengt ons samen, wat betekent dat onderhandelen hier niet op zijn plaats is.

Voor mijn eigen gnoes, al zo'n tien jaar.

Koppig, wat betekent dat alles zal zijn zoals ik woog!

Voor tweehonderd weet ik zeker dat de wereld zal verdwijnen,

En bovenal wil ik dat verdriet me minder vaak bezoekt.

Deze momenten die pijn met zich meebrengen, zal ik me zonder zorgen herinneren met een glimlach.

Start en ren naar de finish!

De tijd zal helpen, je zult zien.

De tijd zal druppelen, maar al snel zul je hiervoor zeggen: "Dank je wel!"

Voor geloof, voor liefde, voor geliefden, woorden voor cijfers...

Voor het feit dat we niet zonder betekenis vertrekken.

Refrein:

De secondewijzer loopt ergens.

Tijd stop... Geef me een paar minuten.

Verzamel alle jaren

maar laten ze in de hemel op ons wachten.

De secondewijzer loopt ergens.

Tijd stop... Geef me een paar minuten.

Verzamel alle jaren als een ontwerper, maar laat ze in de hemel op ons wachten.

Tijd is water, broer!

Tijd is zand.

De tijd tilt mensen op als een reuzenrad.

Dan valt het naar beneden als een hoogspringen.

Tijd, zoals "gemakkelijk geld", is nooit overbodig.

Tijd is een lobotomie.

Tijd is als een manipulator

Het eet je op zoals je je ontbijt eet.

De secondewijzer maakt het niet uit, ze kennen je niet.

Of je nu armoede hebt of er zijn rekeningen en rust in Pattaya.

Ja, ikzelf, ik moet eerlijk bekennen, smolt een beetje.

De tijd zal ervoor zorgen dat het zelfs in de warme mei bevriest.

En in het hart soms sneeuwstormen en sneeuwstormen,

Als je je herinnert met wie je het bed deelde.

De tijd doorbreekt de stereotypen van Freud en Nietzsche.

En hoe moet je leven om je niche te vinden?

Soms wil je de tijd terugspoelen

Maar de wijzerplaat blijft stil.

Rare dingen.

Tijd is iets wonderbaarlijks!

Als je jong bent, heb je tijd genoeg.

Je verstrooit ze - links, rechts.

Een paar jaar daar, een paar jaar hier...

En dan word je ouder, en plotseling...

Heer, hoe lang heb ik... 35 winters?

Denk gewoon!

35 winters…

De secondewijzer loopt ergens.

Tijd stop... Geef me een paar minuten.

Verzamel alle jaren als een ontwerper, maar laat ze in de hemel op ons wachten.

De secondewijzer loopt ergens.

Tijd stop... Geef me een paar minuten.

Verzamel alle jaren als een ontwerper, maar laat ze in de hemel op ons wachten.

De secondewijzer loopt ergens.

Tijd stop... Geef me een paar minuten.

Verzamel alle jaren als een ontwerper, maar laat ze in de hemel op ons wachten.

Stoptijd...