The Golden Salamander - Strawbs, Acoustic Strawbs

The bird had silver wings, my friends,

And reached out for the sky;

It found its wings were broken,

It had lost the right to fly.

The pink-eyed salamander

Changed its colours for the day;

It changed from white to purest gold

And left the stag at bay.

Now I am but a p;oor man

In the apple blossom state,

I choose to fly where’er I please,

The stag must needs a mate.

My golden salamander,

You must take me as I am.

I cannot change my colours,

I am but a simple man.

The golden salamander

Had become the rite of spring;

The silver bird made promises

That scarcely meant a thing;

They told the wicked huntsman

Where the stag had run to rest.

Now the elderly survivor

Knew this was not for the best;

He opened up his heart

And prayed for peace for all mankind.

He asked a fortune teller

But found out that she was blind.

The clouds were passing over,

There was little sign of rain;

The sun was slowly rising

From its slumberdown again.

The stag had run to cover

In a copse beside the lake;

The huntsman broke the silence

And the birds began to wake.

The fortune teller smiled

As the survivor spoke of fate.

He thanked her for her interest

But knew it was too late.

De vogel had zilveren vleugels, mijn vrienden,

En reikte naar de hemel;

Het ontdekte dat zijn vleugels gebroken waren,

Het had het recht om te vliegen verloren.

De rozeogige salamander

Veranderde de kleuren voor de dag;

Het veranderde van wit in het puurste goud

En liet het hert op afstand.

Nu ben ik maar een arme man

In de staat van appelbloesem,

Ik kies ervoor om te vliegen waar ik wil,

Het hert heeft vast een partner nodig.

Mijn gouden salamander,

Je moet me nemen zoals ik ben.

Ik kan mijn kleuren niet veranderen,

Ik ben maar een eenvoudige man.

De gouden salamander

Was de rite van de lente geworden;

De zilveren vogel deed beloften

Dat betekende nauwelijks iets;

Ze vertelden de slechte jager

Waar het hert was weggelopen om te rusten.

Nu de bejaarde overlevende

Wist dat dit niet het beste was;

Hij opende zijn hart

En bad voor vrede voor de hele mensheid.

Hij vroeg een waarzegster

Maar ontdekte dat ze blind was.

De wolken gingen voorbij,

Er was weinig regen;

De zon kwam langzaam op

Weer uit zijn slaap.

Het hert was gerend om te dekken

In een kreupelhout naast het meer;

De jager verbrak de stilte

En de vogels begonnen te ontwaken.

De waarzegster glimlachte

Zoals de overlevende sprak over het lot.

Hij bedankte haar voor haar interesse

Maar wist dat het te laat was.