Winter in the South - A. Savage

Wind-woke was the torch that summoned me unto your porch

'Til into your parlor I give

How can you still smile?

There you are, it’s been a while

Back to the tower where you live

Can I speak to you, like I’ve always wanted to

With every eye on my face?

Where you find my worth, waking snakes out of the earth

Home is an hour not a place

I’m a screen doors wire

I am drying flowers

I’m a postcard read, filed and fed to it’s place in the drawer

Winter in the south, Autumn from a northern mouth

Acts like the cruelest month did

When I last was here, happy to return my dear

Talk for a while and let’s sit

Ample was the floor for sleeping in the clothes we wore

That night we called it a bed

With no fear of shame

The nest I could accommodate the dead the lie between us

I’m a bowing eye

I’m a pilgrim’s mouth

I’m a toy you broke speaking slow as it sentenced the end

You’d dreamt that I died, my face on another’s hide

Stretched like the string on your door

Feel my pulse and tap that beat which my blood marches at and

Claim every ounce of it yours

Two weeks on the lam, now I’m back at home again

Nowhere to run but the page

Often goes the sound, of a hearts uncertain howl

Clanging the bars of its cage

I’m a hotel shower

I’m a tempted saint

I’m a distant hound making sound as it dreams on the floor

Talented with words, but am I more than pretty verse?

Read by a voice in your head

Am I on your mind?

After all has bloomed and dried

Milling around like a scent?

Now I hold the torch, now the invitation’s yours

Glowing on fire like a cake

I’ll be thirty-one next month and I only want

You by my side as I wake

I am no wrong turn

Is there such a thing?

There are only turns that we take at one time you took me

Wind-wake was de fakkel die me naar je veranda riep

'Tot in uw salon geef ik

Hoe kun je nog glimlachen?

Daar ben je, het is een tijdje geleden

Terug naar de toren waar je woont

Kan ik je spreken, zoals ik altijd al heb gewild

Met elk oog op mijn gezicht?

Waar je mijn waarde vindt, slangen uit de aarde wakker maken

Thuis is een uur, geen plaats

Ik ben een hordeurdraad

Ik ben bloemen aan het drogen

Ik ben een ansichtkaart gelezen, gearchiveerd en gevoerd naar zijn plaats in de la

Winter in het zuiden, herfst vanuit een noordelijke mond

Gedraagt ​​zich zoals de wreedste maand deed

Toen ik hier voor het laatst was, blij om terug te keren mijn liefste

Praat een tijdje en laten we gaan zitten

Voldoende was de vloer om te slapen in de kleren die we droegen

Die nacht noemden we het een bed

Zonder angst voor schaamte

Het nest waarin ik de doden kon huisvesten, de leugen tussen ons

Ik ben een buigend oog

Ik ben de mond van een pelgrim

Ik ben een speeltje dat je brak door langzaam te praten omdat het het einde betekende

Je had gedroomd dat ik stierf, mijn gezicht op andermans huid

Uitgerekt als het touwtje aan je deur

Voel mijn pols en tik op die beat waar mijn bloed naartoe marcheert

Claim elk grammetje ervan voor jou

Twee weken op de vlucht, nu ben ik weer thuis

Nergens om uit te voeren behalve de pagina

Vaak klinkt het geluid van een onzeker gehuil van het hart

Klapperen met de tralies van zijn kooi

Ik ben een hoteldouche

Ik ben een verleide heilige

Ik ben een verre hond die geluid maakt terwijl hij op de grond droomt

Getalenteerd met woorden, maar ben ik meer dan mooi vers?

Gelezen door een stem in je hoofd

Ben ik in je gedachten?

Immers heeft gebloeid en gedroogd

Frezen rond als een geur?

Nu houd ik de fakkel vast, nu is de uitnodiging voor jou

Gloeiend in vuur en vlam als een cake

Ik word volgende maand eenendertig en ik wil alleen maar

Jij aan mijn zijde als ik wakker word

Ik ben geen verkeerde afslag

Bestaat er zoiets?

Er zijn alleen afslagen die we nemen op het moment dat jij mij nam