Thawing Dawn - A. Savage

No one knows you quite the way that I do

No one knows me, not especially you

Find the river and deliver my remains to it soon

This I request of you

Said a person that I knew from my sleep

«Savage, I’m free, but I ain’t cheap

The thing you wake with has a function, either beat it or bleed»

What could I say to them

Man on fire, and he’s heading for truth

Watched him burning as I sat on the stoop

A couple seconds felt like hours 'til I finally moved

To beat the flames from him

Most religion is as far from faith

As the sun is from the shadows it shapes

Well I can hardly say for certain if I’m trapped or escaped

When I’m away from you

When the summer draws the bugs in the house

And an acquaintance takes the form of a spouse

I need you wildly, as the bluejay needs a tune it can sing

Into the afternoon

Like a mother she reminds

With the ashes on her head

Dancing drunkly to the radio

As she welcomes back the dead

Twenty hours and I’m twelve in the hole

With thoughts of lightning as a beautiful dull

Across the island they are floating slow in luminous balls

Inviting me to cross

Started drinking to meet strangers and folks

Who’d listen to me, who’d nod when I spoke, but

These days when I’m thirsty I don’t mind staying home

Drinking away the blues

Started smoking to keep up with my friends

I learned to love the feeling when I’m breathing it in

But I’m a lonely lighthouse shining by the sea on a cliff

Dragging in solitude

Of all the pieces I’ve combined

Still the cruelest mixture yet

Is the softness of a thawing dawn

And the hardness of regret

Niemand kent je zo goed als ik

Niemand kent mij, vooral jij niet

Vind de rivier en lever mijn stoffelijk overschot er spoedig in

Dit verzoek ik van u

Zei een persoon die ik kende uit mijn slaap

«Savage, ik ben vrij, maar ik ben niet goedkoop

Het ding waarmee je wakker wordt heeft een functie, of je slaat het of bloedt»

Wat zou ik tegen ze kunnen zeggen

Man in brand, en hij is op weg naar de waarheid

Ik zag hem branden terwijl ik op de stoep zat

Een paar seconden voelden als uren totdat ik eindelijk bewoog

Om de vlammen van hem te verslaan

De meeste religie is zo ver verwijderd van geloof

Zoals de zon is van de schaduwen die het vormt

Nou, ik kan nauwelijks met zekerheid zeggen of ik in de val zit of ontsnapt ben

Als ik bij je weg ben

Wanneer de zomer de insecten in huis trekt

En een kennis neemt de vorm aan van een echtgenoot

Ik heb je hard nodig, want de bluejay heeft een deuntje nodig dat hij kan zingen

De middag in

Als een moeder herinnert ze eraan

Met de as op haar hoofd

Dronken dansen op de radio

Terwijl ze de doden verwelkomt

Twintig uur en ik ben twaalf in het gat

Met gedachten aan bliksem als een mooie saaiheid

Over het eiland drijven ze langzaam in lichtgevende ballen

Nodigt me uit om over te steken

Begon te drinken om vreemden en mensen te ontmoeten

Wie zou naar me luisteren, wie zou knikken als ik sprak, maar

Als ik tegenwoordig dorst heb, vind ik het niet erg om thuis te blijven

De blues wegdrinken

Begon met roken om bij te blijven met mijn vrienden

Ik heb geleerd om van het gevoel te houden als ik het inadem

Maar ik ben een eenzame vuurtoren die schijnt door de zee op een klif

Slepen in eenzaamheid

Van alle stukken die ik heb gecombineerd

Nog steeds de wreedste mix tot nu toe

Is de zachtheid van een dooiende dageraad

En de hardheid van spijt