Wild, Wild, Wild Horses - A. Savage

Like a strandbeest mocking the slow motionless

Wild, wild, wild horses, I’ve—

Broken into gallop too

Like the feeling of a dream felt too by accident

Stirred awake just as lazily, so now why not—

Comb the cloud to get back through?

Starving

What it feels like mostly: feeding someone else your heart

From a distance

Feeling like a fool and picking all those thoughts apart

Is it wrong that all I think about is you these days?

Did they drag me off, or did I gladly run—

Fast and free into your grips?

You can try on words like outfits, but you can’t wear gloves

Picking up the shiny shards of all the plots—

Falling from our clumsy lips

Alice

Listen to me closely, hear my words and feel something

I don’t see you—

As much as I need to and I need to know what that means

Motel benches longer than the trees that died for them

At opposing ends, bow your head and I’ll—

Fill your glass and not your ears

Promise always, that’s a long ways, and the world is big

But your eyes are too, plus I’m a little drunk

And I know what I want

I didn’t always know—no, it’s taken years

Darling

Take your dress off slowly, I’ve still got one eye open

In the morning

Wake me up and hold me, before you start a-shiverin'

Gata

Got to let you know this, take these words and know they’re true:

Eu te amo

Eu te amo tanto and I’m, not quite sure what to do

Als een strandbeest die de slow motionless bespot

Wilde, wilde, wilde paarden, ik heb...

Ook in galop gebroken

Zoals het gevoel van een droom dat ook per ongeluk wordt gevoeld

Net zo lui wakker geroerd, dus waarom niet...

De wolk kammen om er weer doorheen te komen?

Uitgehongerd

Hoe het vooral voelt: iemand anders je hart geven

Van een afstand

Je een dwaas voelen en al die gedachten uit elkaar halen

Is het verkeerd dat ik tegenwoordig alleen aan jou denk?

Hebben ze me meegesleurd, of ben ik graag weggelopen...

Snel en vrij in je greep?

Je kunt woorden zoals outfits passen, maar je mag geen handschoenen dragen

De glimmende scherven van alle percelen oppakken—

Vallen van onze onhandige lippen

Alice

Luister goed naar me, hoor mijn woorden en voel iets

Ik zie je niet—

Zoveel als ik moet en ik moet weten wat dat betekent

Motelbanken langer dan de bomen die voor hen stierven

Aan tegenovergestelde uiteinden, buig je hoofd en ik zal...

Vul je glas en niet je oren

Beloof altijd, dat is een lange weg, en de wereld is groot

Maar je ogen zijn dat ook, en ik ben een beetje dronken

En ik weet wat ik wil

Ik wist het niet altijd, nee, het heeft jaren geduurd

Schat

Trek je jurk langzaam uit, ik heb nog één oog open

In de ochtend

Maak me wakker en houd me vast voordat je gaat bibberen

Gata

Ik moet je dit laten weten, neem deze woorden en weet dat ze waar zijn:

Eu te amo

Eu te amo tanto en ik weet niet helemaal zeker wat ik moet doen