Ahmet Kaya'ya - Aşık Mahzuni Şerif

Çok canlar yedin oy aney

Goymak bilmedi gurbetin uzaklığı

Nice çiçeğe hazan vurdu

Bu acı bir kara düzenin tutsaklığı, tutsaklığı

Vatandan öteye yığıldı bunca dertler

Hasrete gömüldü gittiler

Mustafa Suphi’ler, Nazım’lar, Yılmaz’lar, Sebahattin Ali’ler ve de Ahmet’ler

Ağladıkça bahar oldu dağların

Toprağına küsme Ahmet geri gel, Ahmet geri gel

Gurbet eller bur’dan güzel değildir, güzel değildir

Yaban elden esme esme

Ahmet geri gel, Ahmet geri gel

Gelemez misin, dönemez misin?

Gözüm niye üzgünsün, gülemez misin, gülemez misin?

Kolay değil gurbet elin yarası

Yoktur bizim ile onun arası, onun arası

Bu memleket ata, dede mirası, ata mirası

Hemen ümit kesme kesme

Ahmet geri gel, Ahmet geri gel

Gelemez misin, dönemez misin?

Gözüm niye üzgünsün, gülemez misin, gülemez misin?

Mahzuni barışın yoluna kurban

Ahmet mızrabına, teline kurban, teline kurban

Hangi dil bilirsen diline kurban, diline kurban

Sen yeter ki susma susma

Ahmet geri gel, Ahmet geri gel

Gelemez misin, dönemez misin?

Gözüm niye üzgünsün, gülemez misin, gülemez misin?

Je hebt zoveel levens opgegeten, oh nee

De afstand van het vaderland

Hazan heeft een mooie bloem geslagen

Dit is de gevangenschap, de gevangenschap van een bittere zwarte orde

Al deze problemen stapelden zich op buiten het vaderland

Ze werden begraven in verlangen

Mustafa Suphi's, Nazım's, Yılmaz's, Sebahattin Ali's en Ahmet's

Terwijl je huilde, werden de bergen lente

Wees niet beledigd door je land Ahmet kom terug, Ahmet kom terug

Homeland-handen zijn niet beter dan, maar niet mooi

blaas niet wild

Ahmet kom terug, Ahmet kom terug

Kun je niet komen, kun je niet terugkomen?

Mijn oog, waarom ben je verdrietig, kan je niet glimlachen, kan je niet glimlachen?

Het is niet gemakkelijk, expat, de wond van de hand

Er is geen tussen ons en hem, tussen hem

Dit land is voorouderlijk, grootvadererfgoed, voorouderlijk erfgoed.

Geef de hoop nu niet op

Ahmet kom terug, Ahmet kom terug

Kun je niet komen, kun je niet terugkomen?

Mijn oog, waarom ben je verdrietig, kan je niet glimlachen, kan je niet glimlachen?

Offer aan het pad van mahzuni-vrede

Ahmet wordt opgeofferd aan zijn plectrum, aan zijn draad, aan zijn draad

Welke taal je ook kent, offer aan je tong, offer aan je tong

Je houdt gewoon niet je mond

Ahmet kom terug, Ahmet kom terug

Kun je niet komen, kun je niet terugkomen?

Mijn oog, waarom ben je verdrietig, kan je niet glimlachen, kan je niet glimlachen?