россия 37 - Ночные Снайперы

Россия.

Тридцать седьмой.

В моем горле живет кит.

Чарли Чаплин стреляет в упор, сплевывает в пол и молчит.

Иван Бунин ходит в кино, на бедрах подруги пишет рассказы,

А на экране жесткое порно, но детям об этом не скажут.

Припев:

Вдохновение.

Юбки веером вверх.

Сожаление.

О том, что не встало.

Без сомнения.

Это было и это будет.

И ты опять предашь меня, и хоть на секунду,

но все же забудешь.

Россия.

Тридцать седьмой.

Преддверие новой войны.

Олег Кошевой кашляет кровью и дни его сочтены.

Эмиль Золя строит галеры, но его не читает никто,

И все ждут кого-то, но кто этот, кто этот «кто»?

Припев:

Вдохновение.

Юбки веером вверх.

Сожаление.

О том, что не встало.

Без сомнения.

Это было и это будет.

И ты опять предашь меня, и хоть на секунду,

но все же забудешь.

Россия.

Тридцать седьмой.

Булгаков ныряет в пруду.

Выстрел уложит нас рядом на красном прозрачном льду.

Москва ничему не верит, Москва никому не простит.

Белоснежный, уже не нужный китель на грязной стене висит.

Припев:

Вдохновение.

Юбки веером вверх.

Сожаление.

О том, что не встало.

Без сомнения.

Это было и это будет.

И ты опять предашь меня, и хоть на секунду,

но все же забудешь.

Вдохновение.

Юбки веером вверх.

Сожаление.

О том, что не встало.

Без сомнения.

Это было и это будет.

И ты опять предашь меня, и хоть на секунду,

но все же забудешь.

Rusland.

Zevenendertigste.

Er leeft een walvis in mijn keel.

Charlie Chaplin schiet van dichtbij, spuugt op de grond en zwijgt.

Ivan Bunin gaat naar de bioscoop, schrijft verhalen op de heupen van zijn vriendin,

En er is harde porno op het scherm, maar de kinderen krijgen er niets over te horen.

Refrein:

Inspiratie.

Rokken waaierden uit.

Betreuren.

Over wat niet opkwam.

Zonder twijfel.

Het was en het zal zijn.

En je zult me ​​opnieuw verraden, en zelfs voor een seconde,

maar toch vergeet je het.

Rusland.

Zevenendertigste.

De vooravond van een nieuwe oorlog.

Oleg Koshevoy hoest bloed op en zijn dagen zijn geteld.

Émile Zola bouwt galeien, maar niemand leest hem,

En iedereen wacht op iemand, maar wie is dit, wie is deze "wie"?

Refrein:

Inspiratie.

Rokken waaierden uit.

Betreuren.

Over wat niet opkwam.

Zonder twijfel.

Het was en het zal zijn.

En je zult me ​​opnieuw verraden, en zelfs voor een seconde,

maar toch vergeet je het.

Rusland.

Zevenendertigste.

Boelgakov duikt in de vijver.

Het schot legt ons naast elkaar op het rode transparante ijs.

Moskou gelooft nergens in, Moskou zal niemand vergeven.

Aan een vuile muur hangt een sneeuwwitte, overbodig geworden tuniek.

Refrein:

Inspiratie.

Rokken waaierden uit.

Betreuren.

Over wat niet opkwam.

Zonder twijfel.

Het was en het zal zijn.

En je zult me ​​opnieuw verraden, en zelfs voor een seconde,

maar toch vergeet je het.

Inspiratie.

Rokken waaierden uit.

Betreuren.

Over wat niet opkwam.

Zonder twijfel.

Het was en het zal zijn.

En je zult me ​​opnieuw verraden, en zelfs voor een seconde,

maar toch vergeet je het.