The Leaden Ghost - Shallow Rivers

She’s watching the sea with steady eyes of a

Roamer

Abandoned forevermore a spirit of the shore

Enchanting restless waters, whose depths

Enshrined her life

Cold and petrified

She’s searching the truth she’ll never know,

In a cadence of forgetfulness

A damnatory weakness of her failure

Behind the veil of haze a wraith I see

Shining grey

A formless figure of endless suffering

A transparent shell of human being

Then spilled a tear

The girl cried loud

The name of the beloved one,

Who waited on the shore that day

With all hopes wrecked and swept away

And then she sighed again,

Revealed to me a secret

Of my end

You blind my eyes.

I can’t see

Your leaden light unto me

This unbearable numb pain in my ears

A haunting voice I cannot resist

It terrors my mind

I just cannot reach your words behind

Unconscious

I step into water

Ze kijkt naar de zee met vaste ogen van een

zwerver

Voor altijd verlaten een geest van de kust

Betoverende rusteloze wateren, waarvan de diepten

Haar leven vastgelegd

Koud en versteend

Ze zoekt de waarheid die ze nooit zal weten,

In een ritme van vergeetachtigheid

Een verdomde zwakte van haar falen

Achter de sluier van nevel zie ik een schim

Glanzend grijs

Een vormloze figuur van eindeloos lijden

Een transparant omhulsel van de mens

Toen een traan gemorst

Het meisje huilde luid

De naam van de geliefde,

Wie wachtte die dag aan de kust?

Met alle hoop vernield en weggevaagd

En toen zuchtte ze weer,

Heeft me een geheim onthuld

Van mijn einde

Je verblindt mijn ogen.

Ik kan niet zien

Uw loden licht voor mij

Deze ondraaglijke gevoelloze pijn in mijn oren

Een spookachtige stem die ik niet kan weerstaan

Het beangstigt mijn geest

Ik kan gewoon niet bij je woorden komen achter

Bewusteloos

Ik stap het water in