Light Upon Us, Haze Around Us - Shallow Rivers

Light upon us descends

And you’re .so fragile melting in my arms,

A vision ethereal

The morning fades in tranquil harmonies

A dancing shade slips through my hands

To the untrodden path

Where still immortals stand

A serene shelter for their eternal rest

A hardly beating heart I hear

In a whistler’s melody

Oh, my mind can yield

A wanderer of the lonely sea

To serenade my woes away

A grey fog breaks the dawn

In stirring madness of the blusterous sea

By storming winds

Her sleep disturbed.

Disrupted

She’s still horrified

And tightened to the deck

Oh, how I wish she was alive

Once dashed ashore a fair maid

Far off and desolate

Her drifting corpse of chaos made

To return to life no more

In deep poisonous salted waters

Into the void,

And then I saw litter destruction of a visible

Form

Scorched, wrecked and torn

That fog dispelled upon the shore

Again your body laid frozen

No more my.

breath could thaw your soul

Each dawn I open my eyes and sigh for you

Licht op ons daalt neer

En je bent zo kwetsbaar dat je in mijn armen smelt,

Een etherische visie

De ochtend vervaagt in rustige harmonieën

Een dansende schaduw glipt door mijn handen

Naar het onbetreden pad

Waar nog steeds onsterfelijken staan

Een serene schuilplaats voor hun eeuwige rust

Een nauwelijks kloppend hart hoor ik

Op de melodie van een fluiter

Oh, mijn geest kan toegeven

Een zwerver van de eenzame zee

Om mijn ellende weg te serenades

Een grijze mist breekt de dageraad

In roerige waanzin van de onstuimige zee

Door stormwinden

Haar slaap verstoord.

verstoord

Ze is nog steeds geschokt

En vastgemaakt aan het dek

Oh, wat zou ik graag willen dat ze nog leefde

Eens aan land geslingerd een schone meid

Ver weg en verlaten

Haar drijvend lijk van chaos gemaakt

Om niet meer terug te keren naar het leven

In diep giftig zout water

In de leegte,

En toen zag ik afvalvernietiging van een zichtbare

Formulier

Verschroeid, vernield en gescheurd

Die mist verdreven op de kust

Weer lag je lichaam bevroren

Niet meer mijn.

adem kan je ziel ontdooien

Elke ochtend open ik mijn ogen en zucht ik voor jou