From Behind the Verge - Abstract Spirit

By shades merging with darkness

By breath touching in reality

In the past, they abandoned bodies

But still alive

Who was beloved will never set free

Behind the fragile verge, their eyes

Aspire to gaze in our souls

Through the blind facade

So look sorrow and gloom

Silent reproach wounds us

No one left in nowhere

They will respond from behind the verge

In the night, rain’s rustle

I hear their voices calling me

Soon the morning will wipe off their words

But the veil will be torn earlier

Not looking back, I’ll cross the verge

Where ones forgive without tears

Towards my face is turned

Where the world has no dimensions

So look sorrow and gloom

We will come back with visions and dreams

No one left in nowhere

We will respond from behind the verge

Door tinten te versmelten met duisternis

Door in de realiteit aan te raken

In het verleden lieten ze lichamen achter

Maar nog steeds in leven

Wie geliefd was, zal nooit vrijkomen

Achter de fragiele rand, hun ogen

Streef ernaar om in onze ziel te kijken

Door de blinde gevel

Dus kijk naar verdriet en somberheid

Stil verwijt verwondt ons

Niemand meer in nergens

Ze zullen van achter de berm reageren

In de nacht ritselt de regen

Ik hoor hun stemmen me roepen

Spoedig zal de ochtend hun woorden wegvagen

Maar de sluier zal eerder worden gescheurd

Als ik niet achterom kijk, steek ik de berm over

Waar iemand vergeven zonder tranen

Naar mijn gezicht is gedraaid

Waar de wereld geen afmetingen heeft

Dus kijk naar verdriet en somberheid

We komen terug met visioenen en dromen

Niemand meer in nergens

We zullen van achter de berm reageren