Prism of Muteness - Abstract Spirit

Dragging through a day

That will never come true

Learning dogms (sic) of the Universe

And delirious psalms for lunatics

To wander along the way

In reeking waste knee-high

Looking around the world

That has no got any reasons to exist

Why do I remember the names

Meaning nothing to me?

Everything remains the same

Except accreasant (sic) drifts of dust

Through the prism of muteness

Moments move backwards in time

Through the prism of muteness

I become just a shadow of mine

Through the prism of muteness

I have seen the world perish

All around me have vanished

Dissolved in the mist of oblivion

Once I have trampled my pride down without looking back

Feeling sorry for those days burnt in my memory

Taking forlorness (sic) as a gift and salvation

To sew up my mouth

Not to utter a scream

Through my falling into

The bleak roaring abyss

Door een dag slepen

Dat zal nooit uitkomen

Dogma's (sic) van het universum leren

En uitzinnige psalmen voor gekken

Om langs de weg te dwalen

In stinkend afval kniehoog

De wereld rondkijken

Dat heeft geen redenen om te bestaan

Waarom herinner ik me de namen?

Betekent het niets voor mij?

Alles blijft hetzelfde

Behalve aangroeiende (sic) stofwolken

Door het prisma van stilte

Momenten gaan terug in de tijd

Door het prisma van stilte

Ik word slechts een schaduw van mij

Door het prisma van stilte

Ik heb de wereld zien vergaan

Overal om me heen zijn verdwenen

Opgelost in de mist van vergetelheid

Zodra ik mijn trots heb vertrapt zonder achterom te kijken

Heb medelijden met die dagen die in mijn geheugen staan ​​gebrand

Verlorenheid (sic) nemen als een geschenk en redding

Om mijn mond te naaien

Geen schreeuw uiten

Door mijn vallen in

De sombere brullende afgrond