The I Don't Know Where I'm Goin', But I'm Goin' Nowhere In a Hurry Blues - Steve Goodman

Miss Beverly Jones had a PhD in Physics

And she went to town to look for some work

Everyplace she applied they said that she was qualified

To be a secretary or a clerk

The word got out on the day she was born

But she was twenty years getting the news

And the «I don’t know where I’m going

But I’m going nowhere in a hurry» blues

My friend Fred felt lucky last Tuesday

And he took himself out to the track

He was armed with a hot tip and a hundred dollar bill

But that boy had to hitchhike back

The horse that he bet on was leading all the way

And then it threw off one of its shoes

And got the «I don’t know where I’m going

But I’m going nowhere in a hurry» blues

And it’s I don’t know where I’m going

I do not know how long the journey will last

And it’s I don’t know where I’m going

The future’s one big mirror of the past

And I’ve been losing so long, that it looks just like winning

Kick me again and I’ll come up grinning

All my time I’ve spent standing still

Its the world that’s spinnin' round so fast

And it was on a Sunday morning

About a hundred years ago

The message came without a warning

Though everybody’d told him so

The last thing that General Custer said

When he looked up and saw all the Sioux

Was, «I don’t know where I’m going

But I’m going nowhere in a hurry too»

A fatal dose of the «I don’t know where I’m going

But I’m going nowhere in a hurry» blues

Miss Beverly Jones was gepromoveerd in natuurkunde

En ze ging naar de stad om werk te zoeken

Overal waar ze solliciteerde zeiden ze dat ze gekwalificeerd was

Secretaris of klerk zijn

Het woord kwam uit op de dag dat ze werd geboren

Maar ze kreeg twintig jaar het nieuws

En de "Ik weet niet waar ik heen ga"

Maar ik ga nergens heen in een haastige blues

Mijn vriend Fred had afgelopen dinsdag geluk

En hij nam zichzelf mee naar het circuit

Hij was gewapend met een tip en een biljet van honderd dollar

Maar die jongen moest terug liften

Het paard waarop hij wedde, leidde de hele weg

En toen wierp het een van zijn schoenen uit

En kreeg de "Ik weet niet waar ik heen ga"

Maar ik ga nergens heen in een haastige blues

En ik weet niet waar ik heen ga

Ik weet niet hoe lang de reis duurt

En ik weet niet waar ik heen ga

De toekomst is één grote spiegel van het verleden

En ik ben al zo lang aan het verliezen dat het net lijkt op winnen

Schop me nog eens en ik kom grijnzend naar voren

Al mijn tijd heb ik stilgestaan

Het is de wereld die zo snel ronddraait

En het was op een zondagochtend

Ongeveer honderd jaar geleden

Het bericht kwam zonder waarschuwing

Hoewel iedereen hem dat had verteld

Het laatste wat generaal Custer zei...

Toen hij opkeek en alle Sioux . zag

Was: "Ik weet niet waar ik heen ga"

Maar ik ga ook nergens heen met haast»

Een fatale dosis van de "Ik weet niet waar ik heen ga"

Maar ik ga nergens heen in een haastige blues