Do You Think That I Do Not Know (Feat. Anne Kirkpatrick) - Slim Dusty, Anne Kirkpatrick

As a writer of songs should do They say that I never could touch the strings

With a touch that is firm and true

They say I know nothing of women and men

In the fields where love’s roses grow

I must write, they say, with a haunting pen

Do you think that I do not know?

My love burst came like an English spring

In the days when our hair was brown

And the hem of her shirt was a sacred thing

Her hair was an angel’s crown

The shock when another man touched her arm

Where the dancer sat in a row'

The hope and despair and the false alarm

Do you think that I do not know?

By the amber lights on the western farms

You remember the question you put

While you held her warm in your quavering arms

You trembled from head to foot

The electric shock from her fingertips

The murmuring answer low

The soft shy yielding of warm red lips

Do you think that I do not know?

She was buried at Brighton, where Gordon sleeps

When I was a world away

And the sad old garden its secret keeps

For nobody knows today.

She left a message for me to read

Where the wild, wide oceans flow

Do you know how the heart of a man can bleed?

Do you think that I do not know?

I stood by the grave where the dead girl lies

When the sunlit scene was fair

'Neath the white clouds high in the autumn skies

I answered the message there

But the haunting words of the dead to me Shall go wherever I go She lives in the marriage that might have been

Do you think that I do not know?

Do you think that I do not know?

Zoals een schrijver van liedjes zou moeten doen Ze zeggen dat ik de snaren nooit zou kunnen aanraken

Met een aanraking die stevig en waar is

Ze zeggen dat ik niets weet van vrouwen en mannen

In de velden waar liefdesrozen groeien

Ik moet schrijven, zeggen ze, met een spookpen

Denk je dat ik het niet weet?

Mijn liefdesexplosie kwam als een Engelse lente

In de tijd dat ons haar bruin was

En de zoom van haar shirt was een heilig ding

Haar haar was de kroon van een engel

De schok toen een andere man haar arm aanraakte

Waar de danseres op een rij zat'

De hoop en wanhoop en het valse alarm

Denk je dat ik het niet weet?

Bij de amberkleurige lichten op de westelijke boerderijen

Herinner je je de vraag die je stelde?

Terwijl je haar warm hield in je bevende armen

Je beefde van top tot teen

De elektrische schok van haar vingertoppen

Het mompelende antwoord laag

Het zachte verlegen meegeven van warme rode lippen

Denk je dat ik het niet weet?

Ze werd begraven in Brighton, waar Gordon slaapt

Toen ik een wereld verwijderd was

En de trieste oude tuin bewaart zijn geheim

Want niemand weet het vandaag.

Ze heeft een bericht voor me achtergelaten om te lezen

Waar de wilde, wijde oceanen stromen

Weet je hoe het hart van een man kan bloeden?

Denk je dat ik het niet weet?

Ik stond bij het graf waar het dode meisje ligt

Toen de zonovergoten scène mooi was

'Onder de witte wolken hoog in de herfstlucht'

Ik heb het bericht daar beantwoord

Maar de beklijvende woorden van de doden tot mij Zullen gaan waar ik ook ga Ze leeft in het huwelijk dat had kunnen zijn

Denk je dat ik het niet weet?

Denk je dat ik het niet weet?